منتقدان، آثار پتر اشتام نویسنده ی سوئیسی (1963 م) را که تاکنون به چند زبان از جمله کره ای، عبری و فارسی ترجمه شده اند، با آثار ریموند کارور و ریچارد فورد آمریکایی مقایسه می کنند، اما او خود، همینگوی و چزاره پاوزه را بر تجربه ی مطالعاتی اش موثر می داند. کمی مالیخولیا و اندکی ایده آلیسم، فصل مشترک شخصیت نویسنده و آدم های قصه ی اوست. شخصیت هایی که اگرچه در جمعند، تجربه ی عمیقی از تنهایی را بازگو می کنند. پتر اشتام می گوید: «توصیف بی پایان از اسباب و اثاث خانه را امری ملال آور می دانم. از رنگ مو هم خوشم نمی آید. دوست دارم خواننده، آدم های مرا با رفتارشان و از شیوه ی حرف زدن شان بشناسد.» تمام چیزهایی که جایشان خالی است منتخبی از 12 داستان کوتاه از دو کتاب این نویسنده است.