کتاب جنگ تمام شد - نقد و نظرات دربارۀ کتاب جنگ تمام شد

جان می گوید: (من بچه ام , چطور می توانم بجنگم ؟) سال 1918 است و همه جا درگیر جنگ . پدر جان در سنگری خیلی دور در فرانسه می جنگد. مادرش در آن کارخانه مهمات سازی کار می کند که درست در انتهای خیابان است. معلمش می گوید جان هم می جنگد, می گوید او هم با بچه های آلمانی دشمن در جنگ است. روزی در جنگل بکر بیرون شهر , لحظه ای باور نکردنی برای جان پیش می آید؛ ملاقات با پسری آلمانی به اسم یان. چشم جان به روی دنیای بهتری باز می شود. دنیایی که در آن بچه هایی مثل خودش و یان کنار هم باشند و بذر صلح بپاشند. جان از خودش پرسیدآیا توی دختخوابش خوابیده است , آیا آن روز فقط رویاست , آیا صلح رویاست؟ فکرکرده شاید تمام زندگی با تمامی چیزهایش چیزی جز رویا نیست.

فکر کنم من کلا همه کتاب‌هایی که مفهوم ضد جنگ دارن رو دوست داشته باشم. این كتاب آقای آلموند هم از این قاعده مستثنی نبود. داستانش زیبا و روون و ساده بود و جنگ رو از دید بچه‌ای ۹-۱۰ ساله در اواخر جنگ جهانی دوم روایت می‌کنه که پدرش مثل همه هم‌سن‌‌هاش، در حال جنگه و مادرش در کارخونه ساخت مهمات کار می‌‌کنه. جنگ ولی برای این پسربچه‌ی داستان همیشه شبیه یک علامت سواله تا اینکه اتفاقاتی میوفته ومتوجه می‌شه از جنگ بیزاره و هر شب رویای صلح می‌بینه.

نمی‌دانم چرا به نظرم شعاری، رو و مستقیم‌گو رسید. «کودک، سرباز، دریا» را خیلی خیلی بیشتر دوست داشتم و عمیق‌تر یافتم. با این همه نقاشی‌هایش زیبا بود و ایده‌اش هم مسلّماً درخور توجه.