«فرانتس لئوپولد نویمان» نویسنده کتاب «آزادی و قدرت و قانون» متولد ۲۳ مه ۱۹۰۰ یک فعال سیاسی آلمانی، نظریه‌پرداز مارکسیست غربی و وکیل کارگری بود که در تبعید به یک دانشمند علوم سیاسی تبدیل شد و بیشتر به خاطر تحلیل‌های نظری‌اش از ناسیونال سوسیالیسم شناخته می‌شود. او در آلمان و بریتانیا تحصیل کرد و آخرین مرحله کار خود را در ایالات متحده گذراند و در آنجا از سال 1943 تا 1945 برای دفتر خدمات استراتژیک کار کرد.
در سال 1948 نویمان استاد علوم سیاسی در دانشگاه کلمبیا شد و به تأسیس دانشگاه آزاد برلین کمک کرد. نویمان در کلمبیا بسیار مورد توجه بود و نقش برجسته ای در تلاش های بنیاد راکفلر برای تقویت نظریه سیاسی به عنوان جزء علوم سیاسی در دانشگاه های آمریکا ایفا کرد. او چندین مقاله مهم را منتشر کرد که ناشی از تلاش هایش برای توسعه یک نظریه دموکراتیک همخوان با تغییرات سیاسی و اجتماعی مدرن بود. اگرچه این پروژه ناتمام ماند، او مطالعات مهمی در مورد مفاهیم "دیکتاتوری"، "قدرت" و "آزادی" انجام داد. به عقیده او، مطالعه دیکتاتوری‌های مدرن، خطرات دموکراسی ناشی از حادثه اضطراب فراگیر را برای جامعه مدرن آشکار کرد و نشان داد که ابتدا باید به مسئله قدرت از دیدگاه مثبتی که او فکر می‌کرد ضمنی در سنت روسو (نه ترس‌های لیبرال)، و دوم، تشخیص اینکه آزادی مستلزم شناخت عقلانی واقعیت‌های اجتماعی و احساس ذهنی توانمندی (آنچه که فلسفه اخلاقی قدیمی‌تر «فضیلت فعال» می‌نامید)، و همچنین حوزه‌ای از شخصی، اجتماعی (ارتباطات) محافظت شده است.