- سروده ای ناتمام .
• کامو در آخرین کتاب خود که به علت مرگ نتوانست تمامش کند زندگینامه ی خود را به نمایش می‌گذارد ، زندگینامه ای که به گفته خودش قرار بود بهترین کتابش باشد.

• داستان یا بهتر است بگویم نیمی از زندگینامه کامو همواره با موضوع های فرق ، مادر ، خانواده و استعمار عجین شده و اطلاعات جامعه‌ای از این فیلسوف طغیانگر به علاقمندان خود ارائه می‌کند.

• در این کتاب خبری از فلسفه‌های کامو و اعتقاداتش نیست بلکه صرفاً دلیل به وجود آمدن این اعتقادات در دل کتاب عرضه می‌شود که می‌توان نمونه فوق العاده برای یک زندگی‌نامه ی کامل باشد ‌.

• کامو با جزئیاتی که در دل کتاب خود جای داده دیدگاهی کامل و دقیق از وضعیت محل زندگی اش ( الجزایر) که به مدت ۱۵۰ سال تحت استعمار فرانسه بود نشان داده که هرچند در بعضی از مواقع توصیف جزئیات بیش از حد  خسته کننده می‌شد و خواندن کتاب را سخت می‌کرد .

• روند داستان و زمانبندی کتاب گاهی به هم خورده و گیج کننده میشه اما با توجه به این موضوع که این کتاب از یادداشت‌های ناتمام دفتر یادداشت نویسنده که توسط کاترین کامو جدا شده و در خیلی از جاها کلمات ناخوانا بوده‌اند یا حتی نقطه گذاری نشده  بودند قابل چشم پوشی است.

• ترجمه کتاب نسبت به سال انتشارش به خوبی انجام شده اما برای ادبیات این دوره منسوخ شده و برای من جزو آن دسته از کتاب‌ها قرار می‌گیره که احتیاج به دوباره ترجمه شدن داره.

• در طول خواندن این کتاب همواره این غم بر روی وجودیتم سنگینی می‌کرد که اثری ناتمام از نویسنده مورد علاقم در دستم است و برای من همچون یک مراسم خاکسپاری برای عزیزی تازه فوت کرده بود. 

• اگر تا به امروز از کامو کتابی نخوانده‌اید  یا کم خوانده‌اید فعلاً سمت این کتاب نیاید و آن را برای خداحافظی آخر نگه دارید چون این کتاب ناتمام یک شاهکار هنری یا یک اثر خوب نیست بلکه یک سنگ قبر در مراسم خداحافظیست.
        

          برای آشنایی با درونیات و احوال کامو (تا حدودی!) . وجوهی از شخصیتش رو میشه دید که در سایر کتابهاش نمایان نیست. به فهم اون تناقضی که همیشه تو ذهنم بود بین عقایدش در نوشته‌هاش و زندگی واقعیش کمی کمک کرد.
        

          این کتاب سرگذشت پسر بچه‌ای یتیم است که از کودکی در فقر زندگی می‌کند. گفته شده این کتاب زندگی خود کامو هست که بخاطر فوتش نیمه رها میشه.
        

          قلم زیبا و روان و توجه به جزئیات و توصیفات دقیق... زندگی نامه ای نیمه تمام از کامو
با همین نیمه تمام موندن  ولی طوری نیست که گنگ باشه و ندونی چی شده فقط زندگی نامه رو تا جوونی گفته و منظور از نیمه تمامی گنگ بودن ماجرا نیست
ارزش خوندن داشت
        

           اول اینکه از این کتاب نباید انتظار آنچنانی داشت چونکه کتاب ناتمام کامو هستش و ایشون متاسفانه در سانحه ی تصادف   فوت میکنن.
این کتاب بیشتر شبیه یک زندگی نامه هستش و شما با اثر کلاسیکی روبه رو نیستید بلکه به طور غیر مستقیم دارید زندگی خود کامو از بدو تولدش رومیخونید، شخصیت اصلی داستان «ژاک» کسی که که پدرش در جنگ جهانی کشته شد و هیچ خاطره ای ازش نداره  ، خانواده ای فقیر و با فقر فرهنگی، مادری گوشه گیر مادربزرگی مستبد و همه ی این ها ژاک رو به وجود آوردن 
در واقع کامو در این کتاب ناتمام بیشتر طرز تفکر و نحوه ای که بزرگ شده رو  به ما نشون میده .
شوکی که ژاک  وقتی بالای قبر پدری که هیچوقت ندیدش و نشاختش بهش وارد میشه و تازه میفهمه که سن خودش از سن پدری که مرده بیشتره
و درواقع کامو هم وقتی یکساله بوده پدرش رو توی جنگ از دست میده ‌
و توی این کتاب انگاری میخواسته پدری که هیچوقت نداشته رو دوباره بسازه و بخاطر همین اسم کتاب رو گذاشت مرد اول
خیلی جالبه که کامو توی این کتاب به روابط بین کرکتر و مادر ،مادربزرگ ،دایی و حتی پدری که همیشه براش راز بوده و کشف هویت پرداخته.
داستان گیرا نیست اما در دید کلی جالب بود و شما میتونید توی این کتاب پی ببرید که فلسفه ی پوچی کامو از کجاها نشات گرفته و از راه نوشتن تونسته یه راهی برای خلاصی از این فلسفه پیدا کنه.
کرکتر اصلی داستان هم از طریق دانش و درس خوندن خودش رو نجات میده هرچند که زخم های کودکی رو همیشه با خودش حمل میکنه🦋