«کمی تاریکی برای خوب دیدن» شرح شاعرانه‌ای است از مواجهه‌ی بوبن با پییر سولاژ، نقاش بزرگ فرانسه. البته این کتاب به نقد و تحلیل آثار این هنرمند اختصاص ندارد، بلکه بوبن به این بهانه، همان مضامین همیشگی‌اش را بر صفحات کتاب جاری کرده است، یعنی کودکی، تنهایی، عشق و مرگ. اما از آنجا که «کمی تاریکی برای خوب دیدن» جزو آخرین کتاب‌های اوست، همه‌ی این درونمایه‌ها پخته‌تر و ظریف‌تر بیان شده‌اند. بوبن در این کتاب، شبی تاریک را به تصویر می‌کشد که در کنار آدم‌های مهم زندگی‌اش در قطاری به سمت خانه‌ی سولاژ در حرکت است تا کتاب قبلی‌اش «شبِ دل» را به او تقدیم کند.