بعضی از گناهان در بعضی از موقعیت‌ها، تاثیرات زیان‌بارتری دارد. غیبت همیشه بد است؛ اما در آن زمانی که جامعه احتیاج به محبت و رافت و همدلی و وحدت و همگانی دارد، غیبت گناه بزرگتری است؛ چون دل‌ها را از هم دور می‌کند. تهمت گناه بزرگی است؛ اما آن روزی که جامعه احتیاج دارد که نسبت به ارزش‌های متبلور و مجسم در چهره افراد جامعه دل ببندد و از آنها ترویج بکند و تلاش کند برای اینکه گناه در جامعه ریشه‌کن بشود، تهمت، که به رخ کشاننده ارزش‌های منفی و صفات منفی و مردود از نظر اسلام است، گناه بزرگ‌تری است، گناه مضاف است. دروغ‌گویی همیشه گناه بزرگی است، اما آن روزی که جامعه احتیاج دارد به اینکه لُبّ حقیقت را درک کند و آگاهی مردم برای سرنوشت این مردم، اهمیت تعیین کننده و سازنده ای دارد، دروغ که گناهی به معنای تغییردهنده حقیقت است و شاید یکی از بزرگترین گناهان است به همین جهت، گناه مضاعف و بزرگتری است.

کم‌کاری، بدکاری در یک جامعه همیشه بد است اما آن وقتی که مردم به خدمت آحاد جامعه احتیاج دارند، به خدمات کاسب، به خدمات کارگر به خدمات روحانی، به خدمات نظامی به خدمات علمی اساتید، دانشجویان به خدمات روستاییان، همه به خدمات یکدیگر احتیاج دارند و جامعه باید سراپا کار و تلاش باشد تا بتواند خودش را از این پیچ مهم عبور بدهد آنجا بیکاری و کم‌کاری و کسالت از کار و در رفتن از زیر کار گناه بزرگتری است، گناه مضاعفی است.

از خودخواهی‌ها باید استغفار کنیم خودخواهی نقطه مقابل خداخواهی است دلِ خودخواه به همان اندازه که خودخواه و خودپرست است به همان اندازه از خداخواهی و خداپرستی دور است این خودخواهی به معنای وسیع کلمه یعنی شامل حمایت از خود از حزبِ خود، از جناحِ خود، از خویشاوند و وابسته خود از دوست و رفیق صمیمی خود حمایتِ بی‌استدلال و متعصبانه و حمیت آمیز؛ این غلط است نگذاریم این خودخواهی‌ها در ما رسوخ کند و منشأ اثر بشود.

آمرزش طلبی به معنای اصلاح خطاست به معنای جبران کردنِ ضربه‌هایی است که بر خودمان و بر دیگران وارد کردیم. اگر این حالت در بشر وجود داشته باشد، که به جدّ درصددِ اصلاح خطاها و مفاسد باشد، راه خدا، راه همواری خواهد شد. سرانجام بشر، سرانجام نیکی خواهد شد