«مهم نیست کسی باور کند یا نه! اما باید صادق باشی و بنویسی، از مردانی که بودند و مردانی که میان مردم پراکنده‌اند و مردانی که با او خواهند آمد تا در سرزمین مرده‌‌ی دل‌ها طراوت و نور امید به حق برویانند... مردانی نورانی از جنس خورشید...»
        

          کتاب‌هایی را دوست دارم که موقع خواندنشان هی ورق نزنم، هی نگاه نکنم ببینم چند صفحه مانده تا ته کتاب. 
کتاب هایی را دوست دارم که آدم را از کار و زندگی بیاندازد.  اگر هم (یک وقت خدایی ناکرده :') آدم مجبور شد و رفت دنبال کار و زندگیش، شخصیت های کتاب هی توی مغزش وول بخورند. کتابی که مورچه بیاندازد توی مغز آدم.
من به این کتاب‌ها می‌گویم یک کتاب خوب  و با کتاب یکی بود...سه تا نبود، این‌ها را تجربه کردم.
تعلیقش را دوست داشتم، مضمونش را.  یکجور ساده‌ای دوست‌داشتنی بود. 
خواندش را توصیه می کنم :)
        

          روایتی زیبا و خالی از کلیشه، که احساس می‌کنید شخصیت اصلی داستان شما هستید… یک ماجرای خواندنی و جذاب! اصلاً پیش‌نهاد می‌شود خودتان بخوانید…
        

          نمیدونم پیشنهادکنم بخونین یا نه
اما اگه نخوندین هم چیز خاصی رو از دست ندادین به نظرم
با احترام به زحمت های آقای کفاش
متن روانه و اذیت نمیکنه.اما محتواشامل چندتا موضوع مختلف بود و من نتونستم زیاد ربطشون رو پیداکنم
        

          سفارشی نویسی به خودی خود عیب نیست
اما وقتی به دل و روح نویسنده رسوخ نکند، با پدیده‌ای شتر گاو پلنگ مانند مواجه خواهیم شد که همگی هست و هیچ یک نیست.
گویی در این کتاب تمایل نویسنده به داستان پردازی درباره موضوع ۱ بوده. بعد به اون گفته اند که موضوع ۲ را هم در کتابت بگذار. اون هم فقط برای شهید نشدن سخن این کار را کرده اما هیچ ارتباط منطقی بین موضوع ۱ و ۲ ایجاد نشده است.
و گل سر سبد موضوع ۳ که همان اتصال به نام مبارک حضرت بقیة الله عجل الله تعالی فرجه الشریف بوده. به بی ارتباط ترین حالت ممکن دد خلال متن آمده.
در مجموع کتابی ضعیف نه، بلکه بسیار ضعیف بود ...