برای آشنایی با بحث های فلسفی این کتاب رو شروع کردم، اما کلی تر از چیزی بود که بتونه به من چیز زیادی یاد بده. البته بی انصافیه اگر بگم هیچ چیز هم نیاموختم. مطالبی که درباره نقد فرم و فرانمایی خوندم مفید بودن و دوستشون داشتم. 
همراهی صدرا هم در این مطالعه خیلی کمکم کرد و آسون تر گذشت.
در نهایت اینکه مطالعه و بررسی هنر، باید بتونه مارو آدم بهتری کنه. اما آیا میتونه؟