باز هم #نوجوانی.. یادمه خیلی مجذوب داستان شده بودم و با شخصیت اصلی همذات پنداری میکردم‌.
        

          مجموعه کت‌رویال را در اولین سال‌های معلمی‌ام به اصرار یکی از شاگردهایم خواندم که اعتقاد داشت بهترین کتاب جهان است. فکر کنم از این مجموعه فقط ۳ یا ۴ جلد را خواندم و دیگر ادامه ندادم. شاید چون کت رویال از آن شخصیت‌های موردعلاقه من نبود.

داستان در مورد دختر یتیمی است که در یک سالن تئاتر زندگی می‌کند. دوستانی در آن سالن دارد و دشمنانی در بیرون سالن و هر بار به علتی ناچار می‌شود با دشمنانش درگیر شود. 

داستان‌های هر جلد مستقل هستند اما به طور کلی باهم ارتباط دارند. کت به تدریج گذشته خودش را کشف می‌کند و مشکلات و ماجراهایش در طول مجموعه ادامه دارد. یک جریان عاشقانه ملایم هم در طول داستان جاری است.

شاید یک روز به سرم زد که ادامه‌اش را بخوانم ولی فعلاً آن روز امروز نیست.
        

          بی شک یکی از قشنگ ترین مجموعه هایی که میتونین شروع کنین کت رویاله! یک ماجراجویی خیلی خیلی خیلی قشنگ بین کوچه پس کوچه های لندن:)
        

          خیلی کتاب قشنگی بود .اینکه تبعیض بین زن و مردها، سیاه ها و سفیدها و فقیرها و پولدارهارو در اون دوره نشون داده بود برام جالب بود .من کلا کتابایی که داستانشون توی سالهای ۱۷۰۰_۱۹۰۰ میفته رو خیلی دوست دارم و اینم اینطوری بود و کلمه های قلمبه سلمبه خاصی نداشت .
شخصیت کت رویال هم جالب بود ... حس میکردم شخصیت آقای شرایدن، بسیار بی مسئولیته😂
و جانی هم واقعا خیلی خوب بود ، بین شخصیتهای اصلی دیگه از سید، بیلی و پدرو بدم میومد و فقط لرد فرانسیس و خواهرش الیزابت خوب بودن .
کلا کتاب باحالیه و منو یاد فیلم "انولا هلمز" میندازه!😂مخصوصا کت رویال که شخصیتش خیلی شبیه انولاست .
در کل دوستش داشتم .داستانش پرکشش بود جوری که نمیشد ولش کنی و بعضی جاهاش یکم قابل پیش بینی بود .