منو یاد مجموعه ابزار فانی میندازه
ولی دوسش داشتم
        

          چرت بود. 
به معنای واقعی کلمه چرت و پرت محض و من در عجبم چطور اولین باری که داشتم این کتاب رو میخوندم متوجه چرت بودنش نشدم. 
داشتم فکر میکردم دوستانی که به رمانای سایت نود و هشتیا خرده میگیرن حتما این کتاب_خصوصا جلد یکش_ رو نخوندن. 
کاراکتر اصلی زن که عقده محبت و توجه داره و مثل یه میمون از این شاخه به اون شاخه میپره و اگه چشم های پسرای دبیرستان روش نباشن از شدت ناله و زاری و اشک میوفته میمیره. 
کاراکتر مرد داستانم که اصلا با خودش معلوم نیست چند چنده
تنها کاراکتر جذاب داستان هم دیمونه که هنوز چیز زیادی ازش نشون داده نشده. 
داستان هم که... ای قدرت تریاک. 
من هنوز در موندم چطور النا وقتی تاریک ترین راز استفان رو فهمید طوری باهاش برخورد کرد که انگار هیچی نشده. نگهایت شکه شدنشم فقط جیغ زدن بود! 
خیلی ممنون واقعا! 
ای خدا!!! 

        

          بعد از کتاب افعی و بال های شب کتاب خوناشامی نخونده بودم و وقتی بازم کتاب این مدلی خوندم فهمیدم چقد توی مدت کوتاه دلم واسه کتابای خوناشام تنگ شده. واقعا خوناشام ها موجودات مورد علاقم بودن و هستن و میمونن. خب بگذریم، کتاب جالبی بود و روند خیلی سریعی داشت و موقع خوندنش اصلا گذر زمان رو حس نمی‌کردین چون من خودم سریع تونستم بخونمش. کتابش آن‌چنان هیجانی نیست بیشتر یه حالت عشق و عاشقی داشت بنظرم و راستش کتاب توی حساس ترین موقع و قسمت هیجانی تموم شد که اعصابم رو خورد کرد چون خیلی باز بود و حتما باید جلد دوم رو از کتابخونه بگیرم و بخونم. کتابی نیست که بگم از خوندنش پشیمونم چون با وجود اینکه کتابی پر از مشکل بود (به نظر من) ولی بازم دوستش داشتم و  ارزش خوندن و حتی خرید رو داره  اما یکی از مشکلاتش که خیلی رو مخم بود ترجمه اش بود چون خیلی ادبی ترجمه شده بود و اون حس صمیمیت داستان و راحت بودن رو نمیداد 🤝

        

          واقعا مانده ام این کتاب چجور از دست مامور های سانسور در رفته است (!)
(این کتاب اصلا محتوای قابل توجه ای ندارد)