من تقریبا هیچی نفهمیدم از این مجموعه داستان‌های کوتاه.

البته که همه درباره مرگ یا خواب بود. ولی فهمش برام غیرممکن. فقط خوندم که تموم بشه.!
          

            داستان‌ها همه درمورد مرگ‌اند. مرگ‌های جادویی. مرگ‌های آمریکای لاتینی. مرگ‌های عجیب.
کتاب از عجیبی کم نداشت، و گرچه هی تعجب می‌کردم و باورم نمی‌شد این حجم از غریبی، اما از کلمه‌ها، جمله‌ها، و هنرمندی مارکز هم انگشت به دهن می‌موندم. که اصلا چطور همچین چیزهایی نوشته، چطور اینقدر قشنگ کلمه‌ها رو انتخاب کرده؟ تصویرهای زنده ساخته؟