در کل پایان خوبی داشت و نمی توانم از آن ایراد بزرگی بگیرم تنها نکته ای که خیلی توی ذوقم خورد ازدواج جو با پروفسوری بود که خیلی از خودش بزرگ تر بود و در حالی که جو در اوج جوانی بود پروفسور در اوج پیری یا میانسالی بود با توجه به آنچه که در جلد اول این مجموعه خواندم انتظار داشتم که لاری حتما با جو ازدواج کند و وقتی که خانم آلکوت همچین کاری را در فضای داستان مرتکب شد واقعا از دستش عصبانی شدم البته بعدا توانستم با این موضوع کنار بیایم دو ستاره ای که کم کردم ستاره ی اول بخاطر همین موضوع که پایان داستان برای همه ی شخصیت ها بجز جو قابل قبول بود چون به نظر من اگر همان خبرنگاری که در انیمیشن زنان کوچک وجود دارد واقعا در داستان وجود داشت و جو با او ازدواج می کرد خیلی پایان بهتر و قشنگ تری می شد ستاره ی دوم بخاطر اینکه بت بدون هیچ دلیلی خود به خود از بین رفت و من واقعا وقتی که بت مشغول خواندن آن شعر بود داشتم گریه می کردم در کل مثل رمان آن شرلی که جلد های بعدیش به زور نوشته شده بود نبود و به نظر می رسید که نویسنده خوب بر فضای داستان کنترل دارد و از اول هم قصدش همین بوده است!