"جورج فرانسیس استاینر "(1929ـ ) در فرانسه در خانواده ای اتریشی و یهودی تبار متولد شد .او در سال 1940با اوج گیری فاشیسم به همراه خانواده به آمریکا  گریخت .مراحل تحصیل را در آن جا سپری کرد ;سپس در دانشگاه کمبریج و سرانجام  در دانشگاه ژنو به تدریس ادبیات تطبیقی مشغول گشت .این کتاب حاصل سخنان  استاینر در دانشگاه پرینستن آمریکاست و در واقع کوششی است برای تبیین  ادبیات تطبیقی به گونه ای که پنج دهه پیش رایج بوده است" .در این کتاب  پژواک ناقوسی را می شنویم که عزای مرگ میلیون ها انسان را در جنگ دوم جهانی  به صدا در آورد .در لابه لای بخش های این کتاب می بینیم که او به نکات اجتماعی،  سیاسی و اقتصادی زوال تراژدی اشاره می کند...فصل اول به روایتی از تورات  اشاره می کند، فصل هفتم که درباره ادبیات آلمان است گوشه هایی از جنون نمایش  نامه نویسان پر شور آلمان را برمی گزیند و آن را به ملیت پرستی آلمانی می کشاند،  و در فصل پایانی، با روایتی از دد منشی های برخاسته از این روحیه، به این  واماندگی ژرفایی بهت انگیز می دهد .گویی استاینر می خواهد زیرکانه به آن شور  تراژدی یونانی که نیچه در پی زنده کردن آن بود، واکنش نشان دهد ."...