این کتاب نوشته های  شش نفر روشنفکر و صاحب قلم است که زمانی تمایلات آشکار کمونیستی داشتند و الان از آن ایدئولوژی بریده اند. چون این شش نفر نویسنده هستند شرح وارد و خارج شدن آنها به این نحله ی فکری حالت روایی جذابی دارد.
این کتاب برای کسانی که از کمونیسم بدشان می آید و می‌خواهند بیشتر از سابق از آن متنفر بشوند خیلی مفید است ولی فکر نکنم برای حال کسانی که بعد از این همه نمونه ی عینی از خرابکاری های چپ در عالم همچنان علاقه مند آن هستند چندان فایده ای داشته باشد. 
        

          من سه بخش کوستلر، سیلونه و ژید (که البته تکرار یه بخشی از «بازگشت از شوروی» بود) رو خوندم.
تجربه مواجهه آزادی خواه‌ترین مردمان با اولین حکومت های توتالیتر تجربه جالبیه. به نقل یک جمله از سیلونه -که فکر میکنم حاق مطلب کتاب و حرف تمام کمونیست‌های بریده از شوروی هست- اکتفا میکنم :
«ما کمونیست‌های سابق، مانند کشیش‌های سابق، نمی‌توانیم اصولی که به آن معتقد بودیم را به کلی نفی و طرد کنیم. ما فقط می‌توانیم بگوییم راهی را که برای رسیدن به هدف انتخاب کرده بودیم غلط بوده و باید راه دیگری بیابیم.»