نقطه قوت کتاب شدت دوستی و دوست داشتن میان امیر و طاها بود.نوجوان به دوست خوب احتیاج داردو چقدر چنین دوستی می تواند در رشد شخصی موثر باشد.
نویسنده از اصطلاحات و تعابیر به جا و جدید استفاده کرده بود و به نظرم ضعف داستان، به نوعی یک ایده تکراری بود.
ولی  ارزش خواندن دارد به خاطر نقطه قوتش!!
        

          اصلا خوشم نیامد،  ایده جالبی بود ولی خوب  از آب درنیامده است.
        

          دوست نداشتم اصلا...