لب کلام:
 قطعا به هر کسی پیشنهاد نمی شه؛ شروعش رو دوست نداشتم؛ اواسط کار داستان بیشتر دستت می اومد و آخر کار هم باز به نظرم می شد بهتر تموم شه.
کلمات و جمله بندی ها رو دوست داشتم چون یسری هاشون نو بودند؛ شخصیت ها معما می موندند خیلی هاشون و در کل اگر خیلی حوصله دارید چیزی رو واکاوی کنید بخونیدش.

نظری تا منتهی الیه:
کتاب داستان خاصی داره. شروعش رو خیلی دوست نداشتم و تا اواسط هنوز با شخصیت ها ارتباطی نگرفته بودم.
کتاب در خصوص عرفان و پیوندش با انسان هاییه که از منظر های مختلف نگاهش می کنند. اینکه آدم ها چطور به خدا و شیطان و «زن» نگاه می کنند نکات مورد تاکید بود از نظرم. و البته این سوال که واقعا عرفا به چه دردی می خورند توی این همه درد و بدبختی مردم عادی؟
زن توی داستان شخصیت نسبتا غیر قابل فهمی رو عرضه می کرد. نویسنده به زن ها یا بهای خاصی نداده بود و شخصیتشون خام مونده بود (مثل مونا) و یا خیلی احساسات غلیظ و جنون واری رو ازشون به نمایش می گذاشت(شهره و شهرزاد).
تاکید نویسنده روی این هم بود که زن چیزیه که به دست آوردنش بزرگ ترین آرزوی بشره( که قابل نقده چون هم نویسنده مَرده و هم اینکه همه مَرد ها هم شاید لزوما به دنبال زن نباشند!)
جملات خاص توی کتاب زیاد بودن که قابل تامل هم بودن؛ اما به طور کل کتاب چیز خاصی به شما اضافه نمی کنه؛ صرفا یک جور روایت کردنه و شخصیت ها تغییر خاصی در طول داستان پیدا نمی کنن.
این کتاب رو شانسی خریدم و با اینکه نمی تونم بگم عالی؛ اما خیلی خوشحالم که با وجود شانسی خریدنش کتاب خوبی گیرم اومده.

نتیجه: خودتون رو به خریدن یکسری کتاب که نمی شناسید مهمان کنید! شاید چیز خوبی از کار در بیاد!

یکم اضافه کاری:
بعد از  دو سه روز دیدم یکسری مشکلات بزرگ کتاب رو نگفتم.
نگاه مردانه اس و تلاش خیلی زیادی می کنه نویسنده که تلطیفش کنه که از نظر من شکست می خوره.
شخصیت های عارف قصه کاملا شکل داستانای تذکره الاولیا هستن؛یعنی انگار نویسنده واقعا این طور افراد رو از نزدیک ندیده و فقط تخیل و مطالعه باعث شدن این افراد رو خلق کنه.
هیچ چیزی شما رو علاقه مند و کنجکاو شناخت بیشتر این آدم ها نمی کنه؛ چون عرفان(یا چیزی که به اسم عرفان تو این کتاب گفته می شه) معطوف به آرامش و سکوت و هیچ کار نکردنه. مصلحت اینه و خدا خواسته و اینا که به قولی از مسیحیت اومده. وگرنه ما علی(ع) رو هم داریم که عارف بود اما هیچ وقت نشسته یه جا بگه مصلحت فلان صلاح فلان.
تصحیح می کنم: کتاب به یک بار خوندن می ارزه. همین.