حسین سناپور؛ شرح احوال نوشتن؛ متولد 1339. شروع داستان نویسی و نوشتن نقد داستان و نقد فیلم و گاهی فیلم نامه های کوتاه از 1363. چاپ کردن این نوشته ها در نشریات مختلف در همین سال ها و تا سال ها بعد. از حدود سال 1372 تا هفت سال بعد روزنامه نگاری در بخش های ادب و هنر چهار روزنامه. تدریس داستان نویسی از سال 79 تاکنون. اولین کتاب ها چاپ شده، داستان های بلندی برای نوجوانان: پسران دهکده (1369، انتشارات سروش)، افسانه و شب طولانی (1371، انتشارات کانون پرورش فکری). رمان نیمه ی غایب (1378، نشر چشمه)، برنده ی اولین دوره ی جایزه ی مهرگان و همین طور جایزه ی یلدا (این یکی را به طور مشترک)، تا سال 88 پانزده بار چاپ و بعد جایزه های بنیاد گلشیری و یلدا تا سال 91 شش بار چاپ شده است. آخرین رمان های منتشر شده شمایل تاریک کاخ ها (1388، نشر چشمه)، آتش بندان (1388، نشر چشمه) و سپیدتر از از استخوان ( زمستان 1394، نشر چشمه) لب بر تیغ (زمستان 1389، نشر چشمه)، دود (تابستان 1393، نشر چشمه) انتشار دو مجموعه داستان با گارد باز (1383، نشر چشمه) و سمت تاریک کلمات (1384، نشر چشمه) که دومی برنده ی جایزه ی بنیاد گلشیری شده است. از کتاب های غیر داستانی؛ سه مجموعه مقاله در زمینه ی داستان نویسی (ده جستار داستان نویسی در سال 1383، جادوهای داستان در سال 1387 و تو در تویی شگردها در سال 1395 هر سه در نشر چشمه)، کتاب یک شیوه برای رمان نویسی و همین طور گردآوری مجموعه مقالاتی درباره ی آثار هوشنگ گلشیری به نام هم خوانی کاتبان(1380، نشر دیگر). سیاهه ی من (1389، نشر چشمه) خانه ی این تابستان و آداب خداحافظی (1392، نشر زاوش) مجموعه شعرهای او هستند.