دنباله «کشتن مرغ مینا» (یا آن‌طور که سینمایی‌ها می‌گویند «کشتن مرغ مقلد») ۵۵ سال بعد از انتشار جلد اول منتشر شده است. داستان جلد دوم، ولی، از ۲۰ سال بعد شروع می‌شود. ترجمه کتاب اول، ۸ سال بعد از چاپ نسخه انگلیسی و ۴۷ سال قبل از ترجمه «برو دیدبانی بگمار» منتشر شده بود. خود من، آن کتاب را بیست و چند سال پیش خواندم ... این‌همه سال، این‌همه عدد ... دلم می‌خواستم دربارۀ فرق‌‌های دو کتاب بنویسم، اما قبل از هر چیز دیگری این به ذهنم رسید که در این باۀ  زمانی گسترده، همه‌چیز عوض شده است. همه چیز، جز یکی: اینکه بشر، هنوز هم رنج می‌برد.
          

            برو دیدبانی بگمار
هارپر لی
پنجاه سال پس از انتشار موفقیت آمیز کتاب مورد علاقه ام یعنی کشتن مرغ مقلد، مادربزرگ ما دوباره دست به قلم میشه تا همان دغدغه های قبلی را به گونه ای دیگر پی بگیرد اما به نظر من متاسفانه در این کار موفق نبوده است! لذا هیچ وقت سعی نکن یک شاهکار را ادامه دهی! 
مبارزه با نژاد پرستی همچنان مساله اصلی داستان است ولی تفاوت نگاه نسل های مختلف باعث می شود تا جوانترها نسل قبل را متهم به سازشکاری و حل شدن در باورهای سیستمی تفاوت نژادی کنند و در مقابل بزرگترها آنها را به خاطر  نداشتن تجربه و سطحی نگری ملامت می کنند.

ترجمه: تا نیمه اول کتاب می تونم به جرات بگویم یکی از اعصاب خوردکننده ترین ترجمه های این چندسال اخیر رو دیدم اما هرچه جلوتر رفت دقت مترجم بالاتر رفت و جملات دیگر توی ذوق مخاطب نمی‌زد.
پ: سرخوردگی من از کتاب احتمالا تاثیر خودشو در این نوشته نشان داده لذا از همه پوزش می طلبم. ترجیح می دهم با حس آزردگی ام بنویسم تا لبخندی مصنوعی را همراه قلم کنم.