هم طلبه بود،هم ورزشکار و اهل زورخانه.داشت از روحیه ورزشکاری اش برای امام میگفت. امام از او پرسید:«چرا ورزش میکنی؟» طلبه:«ورزش میکنم تا نیرومند و توانا و مقتدر باشم.» امام:«چرا میخواهی قوی باشی؟» طلبه:«میخواهم کسی به من زور نگوید!» امام لبخندی زد:«اگر رفتار و کردار و تسلط بر نفس تو محکم باشد،همه از تو میترسند...ببین!من زیاد ورزش نکرده ام اما تا به حال کسی نتوانسته است به من زور بگوید. این ربطی به ورزش ندارد،ورزش خوب است؛ولی برای اینکه کسی به تو زور نگوید،یک قدرت روحی و معنوی لازم است!»

«کار خصوصی با امام داریم!» تعجب کردیم. خیلی وحشت زده بودند. - «کارتان چیست؟» - «علیه امام، سحر و جادو شده. ممکن است ایشان مریض شده و مثل شمع آب شوند. آمده‌ایم دعا و ذکری به امام بدهیم تا سحر باطل شود». حرف آن دو نفر را باور نکردیم؛ ولی به خاطر عشقی که به امام داشتیم، با شنیدن این مطلب قلبمان تکان خورد. گفتیم لااقل قضیه را به خود امام بگوییم. وقتی به امام خبر دادیم، ایشان لبخندی زد و فرمود: «به آن‌ها بگویید من خودم باطل السحر هستم».