زیباشناسی از آن‌بخش‌های بسیار سخت فلسفه است. برخلاف تصور عامه زیباشناسی نه درباره چیستی امر زیبا_که زیبایی قریحه‌ای حسی است و امر حسی قابل شناخت نیست_بلکه درباره یک چرایی بزرگ صحبت می‌کند:
"چرا ما چیزی را زیبا می‌انگاریم؟"

پل سوانه، استاد زیباشناسی دانشگاه بوردوی فرانسه، در این کتاب بحث را با چیستی‌های هنری آغاز می‌کند و با بررسی دقیق شباهات و تفاوت‌های نظری سعی در بیان چرایی در هر پارادایم هنری دارد.
از ابتدای کتاب از منطق زبانی نویسنده و اینکه هرچیزی که می‌گوید را از جوانب متعدد بررسی می‌کند، شگفت‌زده می‌شوید. پل سوانه هنر را امری زمانمند می‌داند پس عمده نگاه این کتاب منحصر به پارادایم هنر مدرن از ۱۹۲۰ و همزمان با پیدایش هنر انتزاعی می‌شود که خود_مخصوصا برای من که هنرِ غیربدنمند را هنر نمی‌دانم_تجربه‌ی شیرین و جدیدی بود.
سپس با بررسی اجزای مختلف اثر هنری(تقلید، هنرمند، اثر هنری) نوعی طبقه‌بندی از هنرها ارائه می‌کند که خالی از لطف نیست، حال که آماده شده‌ایم، در فصل آخر ما را با "داوری زیباشناختی" مواجه کرده و آن را به ما می‌آموزد.
نام کتاب واقعا برازنده‌ی مطالبش بود...