معرفی کتاب افسانه تیرانداز جوان اثر حمیدرضا شاه آبادی

افسانه تیرانداز جوان

افسانه تیرانداز جوان

4.3
3 نفر |
2 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

0

خوانده‌ام

6

خواهم خواند

2

شابک
9786000109837
تعداد صفحات
56
تاریخ انتشار
1400/1/2

توضیحات

این توضیحات مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.

        در کتاب حاضر افسانه جوانی به نام "رعد "بازگو می شود که بزرگ ترین آرزویش کسب مهارت در تیراندازی و شکست دادن قهرمان تیراندازی شهرشان به نام "طوفان " است" .رعد "برای فراگیری فنون تیراندازی عازم سفری طولانی می شود و در پی آن، به سرزمین ختن، نزد استاد تیراندازی می رود .استاد که "نسیم "نام دارد طی چند سال سه کار مهم را به او می آموزد :باز نگه داشتن چشم ها و پلک نزدن ; چیزهای کوچک را بزرگ دیدن ;چیزهای بزرگ را کوچک دیدن .به این ترتیب رعد به تیرانداز چیره دستی تبدیل می شود و به سرزمین خود باز می گردد .روز مسابقه تیراندازی فرا می رسد .اما در لحظه موعود که رعد می بایست با "طوفان "رقابت کند، رعد رقیب تنومندش را آن قدر کوچک می بیند که مسابقه دادن با او را در شان خود نمی یابد .از همین رو از ادامه مسابقه خودداری می کند .کتاب با طرح هایی رنگی همراه است .این افسانه برای گروه سنی "ج "به طبع رسیده است .
      

لیست‌های مرتبط به افسانه تیرانداز جوان

یادداشت‌ها

        پسرک  به سفر می رود تا از استادی سرشناس تیراندازی بیاموزد. استاد بدون استفاده از تیروکمان سه درس به او می دهد که علاوه بر یاد گرفتن تیراندازی زندگی او را دگرگون می کند.
      

با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش می‌شود.

1

نعیمک

نعیمک

1403/12/25

          واقعیتش کتاب بدون این تصویرسازی (نوشین صفاخو) حس‌وحال دیگری داشت. کتاب را برای تصویرسازی‌اش خریدم که به نظرم مناسب بچه‌ها هم نیست. خیلی صفحه‌بندی و تصاویر حس و حالی شبیه کتاب‌های قدیمی دارد و از کانون عجیب است که چنین دقتی در کار داشته. شاید هم ایدۀ خود صفاخو بوده اما کتاب خیلی «ایرانی» و ناخودآگاه حس‌وحال خوشی می‌گیری چون متن فقط پشت هم نیامده و حتی برگه‌هایی که تصویر ندارند صفحه‌بندی باحالی دارند. یک هم‌نشینی بسیار خوب از قصه و تصویر.
قصه شبیه حکایت است و باحال و بانمک است. دقیقاً تعلیق قصه‌های قدیمی را دارد و آدمی که برای بهتر شدن پیش پیری می‌رود و از او راه‌ورسم یاد می‌گیرد. اما با اینحال هنوز به پایان‌های این حکایت‌ها که آموزنده هستند عادت ندارم و با خودم می‌گفتم: «ای کاش شکل دیگری تمام می‌شد» با اینکه که در شکل کلی خیلی روایت خوب و بدون لکنتی داشت. برای من از کتاب‌هایی است که همه چیزش برای شخص خودم جالب است و ورای روایت و متن دوست‌شان دارم.
        

0