پِی جو، از بزرگ ترین دستاوردهای ادبی خولیو کورتاثار، و یکی از کلاسیک های ادبیات قرن بیستم است؛ داستان واپسین روزهای زندگی جانی کارتر نابغه ی ساکسیفون، بر لبه ی درخشش و ویرانی، با پس زمینه ای اگزیستانسیالیستی و پرداختی استادانه.پِی جو از زمان نخستین چاپش در 1959، با اقبال فراوان خوانندگان روبه رو بوده است و آن را همچون لی لی بازی تجربه ای خلاقانه دانسته اند.خوسه مونیوث، تصویرگر بزرگ آرژانتینی، توانسته است با قریحه ای شگرف عمق این داستان را نشان دهد؛ جاز، شب های بی خوابی، و پاریس سال های 1950.