[هفده از صد] 

من عاشق نگاه‌کردن از بالای دیوارم. از بالکن خانه‌هایی که مشرف‌اند به حیاط همسایه خوشم می‌آید. مرده‌ی رفیق‌شدن با اینهایی هستم که از پستوی زندگی برایت چیزمیز تعریف می‌کنند. آدم‌هایی توی نظرم جذاب می‌آیند که بلدند بفهمند پس پرده‌ی حرف‌ها و رفتارها چیست و این کتاب را هم به همه‌ی این دلیل‌ها دوست دارم. این کتاب کتابِ سرک‌کشیدن از بالای دیوار قصه است. خواندن دستِ تالکین نابغه است وقتی دارد با تردستی‌هایش هوش از سر آدم می‌برد. وقتی آدم را همراه فرودو می‌برد داخل روایت و بیرون می‌آورد بی اینکه بفهمی چه شد. من این کتاب را بین کتاب‌های نظریِ درباره‌ی داستان خیلی دوست داشتم. نویسنده خوب می‌دانست چقدر به قصه ارجاع بدهد و چقدر توضیح بدهد که بتوانی در لذت شعبده‌ی تالکین سهیم شوی. از کتاب می‌شود تکنیک‌های روایت تالکین را فهمید و احیاناً! به کار گرفت. مقدمه‌ی خیلی خوب رؤیا پورآذر هم به‌قدر خود مقاله آموزنده و جالب بود و خود مقاله هم ترجمه‌ی خوبی داشت. 
کاش نشر اطراف این مجموعه را باز هم ادامه بدهد. 
زنده‌باد کتاب‌های نظری این‌مدلی!


پ. ن: من بعد از دیدن فیلم‌های ارباب حلقه‌ها، رفتم سراغ کتابش ولی نیمه‌ی جلد یک رها کردم. راستش ترجمه را خیلی دوست نداشتم. ترجمه‌ی گفتگوها به زبان معیار خوشایندم نبود. بعد خواندن این کتاب اما تصمیم گرفتم یکبار دیگر شروع کنم به خواندن. کتاب، نسخه‌ی صوتی فوق‌العاده‌ و حرفه‌ای‌ای هم دارد. اگر دیوانه‌ای در این جمع هست که با هم بخوانیم، من واقعاً خوشحال می‌شوم. :) 



فراروایت در ارباب حلقه‌ها، مری ر بومن، نشر اطراف
١٠١ صفحه


#کتاب_های_1403
        

          مقاله‌ای دانشگاهی است که از یک کتاب مجموعه‌مقالات جدا شده و اون را با افزودنی‌های دیگه تبدیل به کتاب باریکی کرده‌اند. بیشتر به درد همون دانشگاهی‌ها می‌خوره. کسی که ارباب حلقه‌ها را با ترجمه‌ی دلنشین و کار سترگِ (چرا نمی‌تونم از واژه‌ی دیگه‌ای استفاده کنم؟ 😅) رضا علیزاده خونده سختشه که ببینه مترجم از چه جایگزین‌های نادلپسندی استفاده کرده (مثلاً، گری هیونز به‌جای بندرگاه خاکستری). و واقعاً چرا؟ جز اینکه مخاطب این کتاب خوانندگان ارباب حلقه‌ها نیستند، بلکه افراد دانشگاهی هستند؟ هرچند خریداران کتاب همان خوانندگان ارباب حلقه‌ها هستند، وگرنه این کتاب به چاپ سومِ هزارنسخه‌ای نمی‌رسید. (یعنی مخاطب کتاب و خریدار کتاب دو چیز متمایزند.)
        

          یه مقاله خوب و جذاب برای دوست داران ارباب حلقه ها از نظر ادبی
        

          ارباب حلقه‌ها صرفاً روایتی خیالی یا قصه‌ای برای گریز از جهان واقعی نیست؛ سفری‌ست به ژرفای همان جهانی که در آن زیست می‌کنیم. سفری که نه به بیرون، بلکه به درون می‌برد: به لایه‌های تاریک و روشنِ وجود، به نبرد دیرپای خیر و شر، ترس و شجاعت، تردید و ایمان. جهانی که در آن افسانه‌ها، آینه‌ای می‌شوند برای واقعیت، و تخیل، ابزاری برای فهم آن.

ادبیات فانتزی –و به‌ویژه آثار تالکین– سال‌ها با بی‌مهری منتقدان روبه‌رو بوده‌ است. اما مدت‌هاست که در جهان انگلیسی‌زبان، ارباب حلقه‌ها از سطح سرگرمی گذشته و به موضوع تحلیل‌های جدی ادبی-فلسفی بدل شده است. با این‌حال، در ایران همچنان همان بی‌توجهی قدیمی ادامه دارد. هنوز آثار بسیار اندکی درباره‌ی ارباب حلقه‌ها نوشته یا ترجمه شده‌اند. کتاب فراروایت در ارباب حلقه‌ها (نوشته‌ی مری آر. بومن، نشر اطراف) از معدود استثناهاست؛ یکی از اندک منابع فارسی‌زبان درباره‌ی تالکین و اثر ماندگارش.

کتاب فراروایت در ارباب حلقه‌ها ترجمه‌ای‌ست از مقاله‌ای تحلیلی که با نگاهی متفاوت و ساختاری، به سراغ رمان تالکین رفته است. بومن، به‌جای بررسی محتوا یا شخصیت‌ها، بر آن‌چه پشتِ پرده‌ی روایت می‌گذرد تمرکز می‌کند: بر شیوه‌ی روایت‌گری، بر لایه‌های پنهان داستان، بر لحظاتی که داستان از روایتِ خود آگاه می‌شود.

در این خوانش، ارباب حلقه‌ها فقط یک داستان نیست، بلکه داستانی درباره‌ی «چگونه داستان گفتن» است. لحظاتی که شخصیت‌ها درباره‌ی معنای افسانه‌ها، روایت‌ها، و حافظه‌ی جمعی گفت‌وگو می‌کنند، نه فقط برای پیشبرد داستان، بلکه برای تأمل در خودِ عملِ روایت‌گری است. بومن نشان می‌دهد که چگونه تالکین با لایه‌لایه کردن روایت، خواننده را نه فقط به دنبال ماجرا، بلکه به دل ساختار روایت می‌کشاند؛ جایی که مرز میان داستان و زندگی، میان افسانه و تجربه، محو می‌شود.