این متن را اسفند ۹۹ بعد از خواندن کتاب، توی اینستاگرام نوشتم. خالی از لطف نیست شما هم بخوانیدش..


راستش را بخواهید وقتی "حواست هست" را خریدم زیاد به محتوایش اهمیت ندادم و برای اینکه مثلا کلاس بگذارم خریدمش. برای مثلا حمایت از ادبیات فارسی و نویسندگان ایرانی. برای حمایت از نویسندگان روایتخانه. خریدم و انداختمش گوشه ی کتابخانه ام. امروز که توی گروه نویسندگانِ روایتخانه، متن خانم سنجارون را خواندم یادش افتادم و خواستم نگاهی بهش بیندازم. که همان یک نگاه نگهم داشت تا تمامش کنم. بنا ندارم نقد کنم چون بلد نیستم. در وصف خوبی اش این را بگویم که دغدغه های یک مادر و همسر عفیف را به خوبی برایمان تصویر کرد. همین قدر خوب که می تواند تاثیری که می‌خواستند را بگذارد. هر چند کتاب می توانست منسجم تر باشد و اینقدر پراکنده روایت نکند اما همین که قهرمان داستان تقریبا در انتها موفق می شود برایمان کافی ست. حداقل من که اینطور فکر می کنم.

پ.ن: روایتخانه، خانه ای است برای جمعی از نویسنده هایی که دغدغه های مشترک دارند
        

          «حواست هست» مجموعه‌ای از خرده‌روایت‌های مادرانه-همسرانه است، که با لحن داستان‌گون خود به لایه‌های عمیق زندگی راوی نفوذ کرده و به زیبایی هرچه تمام آن را واکاوی می‌کند.
.
راوی که مادری جوان به نام مریم است، در هر بخش این مجموعه، ماجرایی را در بستر زندگی مشترک با همسرش سعید و دختر کوچکش فاطمه روایت کرده و لابلای همین ماجراهای شیرین، دغدغه‌هایش را با مخاطب درمیان میگذارد. دغدغه‌هایی که یا رنگ و بوی تربیت فرزند دارند یا سبک و سیاق مهارت‌های زن و شوهری
.
تجربه‌ی شخصی خودم از خواندن این کتاب تجربه‌ی شیرینی بود. با اینکه در بعضی زمینه‌ها با نویسنده دغدغه‌های مشترکی نداشتم اما چون باعث شد از زاویه‌ی جدیدی به یکسری از اتفاقات زندگی نگاه کنم که تاحالا توجهی بهشان نداشته و گاها خیلی ساده از کنارشان گذشته بودم، برایم لذت‌بخش و دل نشین بود.
.
اگر شما هم دنبال کتابی هستید که با قیمت مناسب(۱۲ هزار تومان)، حجم کم(حدود ۱۰۰ صفحه) و قلم بسیار پخته و روان یکی دو ساعت غرق لذتتان کرده و در عین‌حال تلنگر‌ی به زندگی مشترک حال یا آینده‌تان بزند، من این کتاب را خیلی مناسب میدانم.
.