به پیشنهاد یکی از دوستان خوندمش و از یک فانتزی بومی لذت بردم.
داستان در یکی از جزایر دریاچه ارومیه اتفاق می‌افته و این لوکیشن جذاب باعث شده ما در خلال قصه و غیر مستقیم اطلاعات زیادی درباره زیست بوم منطقه پیدا کنیم و این یکی از مهمترین نقاط قوت کتابه.
پرداختن به موضوعاتی مثل هویت یابی، تلاش و فداکاری که از چالش های ابتدای نوجوانی هستن، در کنار صحبت کردن از محیط زیست، کمبود منابع آب شیرین و حتی افسانه ها و اسطوره های ایرانی ترکیب جالبی از این کتاب ساخته.
هرچند از حضور شخصیت های مثل گوزن زرد ایرانی، پلنگ سیاه گوش و حتی شیردال لذت بردم اما برخی گره گشایی های ساده‌انگارانه و ناهماهنگی های زبانی در متن داستان از کیفیت کار کم می‌کرد.
به امید فانتزی های بهتر و قوی تر تالیفی «ایرانی»
        

          کتاب خوبی بود. با جزیره های دریاچه ارومیه و گیاهان و حیوانات بومی اش آشنا شدیم...
فقط آخرش یهویی تموم شد. مثل بقیه کتاب نبود که بهم بچسبه
        

          یک افسانه‌ی زیبا از سمیه سیدیان عزیزم که در آن یک گوزن خاص مامور انجام دادن رسالتی خاص می‌شود. این افسانه بومی است و در دریاچه‌ی ارومیه اتفاق می‌افتد.
        

          توی یه جزیره‌ی مرموز به اسم کبودان، یه دختر جوون به اسم دریا زندگی می‌کنه. دریا یه قدرت خاص داره: اون می‌تونه با موجودات دریایی ارتباط برقرار کنه. یه روز، دریا متوجه می‌شه که جزیره‌اش در خطره و باید با کمک دوستاش از اون محافظت کنه.“افسانه جزیره کبودان” یه رمان فانتزی و ماجراجویانه است که به موضوعاتی مثل طبیعت، دوستی، شجاعت و مسئولیت‌پذیری می‌پردازه.
        

          گله ی کبودان افسانه نمیشه ❤