(خاطرات خفته) وقایع نگاری صرف و نقل ساده از رویدادهای گذشته نیست. شاید بتوان نام دیگر این کتاب را پرسش ها، رازها و یا حتا جنایات خفته عنوان کرد. وقایعی که گاه مثل یک تصویر هولناک ناتمام در ناخودآگاه تان جا خوش کرده اند و از وجودشان بی خبرید. (خاطرات خفته) هم چون دیگر آثار مودیانو بر (اسکن حافظه) استوار است، رمانی نوآر در سیاه و سفید پاریس سال های شصت، اما با رویکردی نو به روابط انسانی، شاید (خاطرات خفته) صدای بیدار وجدان مان باشد، موسیقی غم انگیزی که مودیانو، استاد بی بدیل احضار خاطرات، ما را ساعتی به شنیدن آن مهمان می کند.میشل لسبر، نویسنده ی فرانسوی در این باره می گوید: (به راستی چه چیزی ما را تا این حد به مودیانو وفادار نگه می دارد؟ در حالی که هر بار پیش از خواندن رمان جدید او، می دانیم که مانند دفعات پیش، منگ و گرسنه رهایمان خواهد کرد!)