«هویت» موضوعیه که اخیرا ذهنم رو مشغول کرده و این کتاب برام حرفای خوبی داشت. شاید امین معلوف به عنوان کسی که همیشه تو اقلیت زندگی کرده (اون در یک خانواده عرب‌زبان و مسیحی در لبنان بزرگ شده و بعدا هم به فرانسه مهاجرت کرده) فرد مناسبی باشه که به ما بگه هویت و تعلقات فردی (زبانی، مذهبی، ملی و...) به همون اندازه که مهم هستن و نباید نادیده گرفته بشن، می‌تونن خطرناک هم باشن. چون آدم‌ها در صورت در اقلیت قرار گرفتن و انکار شدن هویت‌شون، ممکنه دست به هر کاری برای اثبات خودشون بزنن. و این موضوع مرز باریک و خطرناکی ایجاد می‌کنه؛ باید به تعلقات هویتی و فرهنگ هر گروهی ارزش داد اما از طرفی نباید این حق رو به کسی بدیم که به خاطر انکار شدنش به خشونت متوسل بشه (چیزی که تو دنیای امروز و دور و بر خودمون هم زیاد می‌بینیم متاسفانه).

معلوف تلاش می‌کنه یه تعادلی اینجا پیدا کنه که تو دنیایی که در حال جهانی‌شدن و شبیه‌شدنه (و این الزاما بد نیست)، چطور باید تعلقات فرهنگی ملت‌ها به‌خصوص اقلیت‌ها هم حفظ بشه. ضمنا با مثال‌های فراوانی که از وقایع کشورهای متفاوت و درگیری‌های مختلف در تاریخ می‌زنه، نشون می‌ده این جنگ بر سر هویت مختص یک زمان، جغرافیا یا مذهب خاص نبوده و نیست.

معلوف کتابش رو با آرزوی جالبی تموم می‌کنه؛ اینکه در آینده نوه‌ش کتابش رو ببینه و با خودش فکر کنه زمان پدربزرگم نیاز به گفتن چه چیزهایی بوده! -منم امیدوارم اینطور بشه :)
        

          
...حاج قاسم... ایران تنهاست

این متن رو با ناراحتی می نویسم چون واقعا یادش قلبم رو صد تکه میکنه، چه عزیزی رو از دست دادیم که تا سالها باید  با حسرتش زندگی کنیم
   وقتی به منطقه نگاه میکنم به این نامردی ها به خون پاک هزاران  شهید کوچک و بزرگ که هر روز در فلسطین و سوریه روی زمین ریخته میشه بیشتر یاد حاج قاسم می افتم و نگرانم از آینده ایران که هزاران گرگ در پوستین میش  اماده ان که ایران رو صد تکه کنن و اسراییلی که با خنجری در پشت پنهان تا قلب ایران رو پاره کنه و هیچ یاوری هم نیست  که هواخواه و یاور ما باشه  در دنیایی که همه چشمشون رو بر روی انسانیت بستن 
...کتابی رو معرفی کردم که کتابی جالب از نویسنده ای مسیحی لبنانی ساکن فرانسه در تشریح هویت های انسانی متعدد که هریک متاثر از دیگری از ما یک وجود و کل واحد میسازه برای ساختن اجتماعی انسانی با هزار تفکر و پیش زمینه متفاوت ،که باید یادبگیریم احترام و حرمت و انسان دوستی و بخشش هست که مارو در کنار هم نگه میداره نه مرزهای نژادی زبانی مذهبی 

در آخر نه حکومتی ام نه مذهبی حتی زمانی که تفکری متفاوت داشتم  بارها به حاج قاسم توهین کردم  امیدوارم حلالم کنه