فوق العاده و گوگولی مگولی بودد
        

          کتاب فانتزی بود 
        

          این فقط یه سری کلمه روی کاغذ نیست...
این یه دنیاست!
مثل نیمی از یادداشتایی که نوشتم
فقط خواستم بگم چقدر بهش احساس نزدیکی میکنم:))))
خیلی خیلی خوشحالم که 5 جلدیهههه
نمیتونستم قبول کنم این پایان همه ی این داستانه!
ولی خدا میدونه که چه اتفاقاتی میخواد تو جلدای بعد بیفته...
        

          عنوان رمان خورده کلاسیک، پس موقع خواندن انتظار یک‌ پیشکسوتی، یک نگاه سنی‌تر و حتی شاید توصیف‌های خسته‌کننده‌تر داریم. اما داستان بهتر از چیزی بود که انتظار داشتم. با اینکه گاهی در نگاه و توصیف قدیمی به نظر می‌اومد و گاهی من رو یاد رمان مومو از میشل انده می‌انداخت، اما در واقع کار پر کششی بود. شخصیت اصلی که دختر نوجوانی بود، ترکیبی از انواع ناسازگاری نوجوانانه بود، خشم، پرخاشگری و نارضایتی. اما در بین‌ تمام ماجراها یاد گرفت که چطور از این همه خصلت ناخوشایند بهره ببره و چیزی که براش ارزشمنده رو نجات بده، یعنی خانواده.
        

          این کتاب رو به پیشنهاد زدلایبری عزیزم خوندم که خداوند سایش رو از سرمون کم نکنه ⁦(⁠*⁠˘⁠︶⁠˘⁠*⁠)⁠.⁠｡⁠*⁠♡⁩
چین خوردگی در زمان با نام اصلی a wrinkle in time، اولین جلد از *پنج‌گانه‌‌ی زمان*، یک مجموعه‌ی علمی-تخیلیه.
مگ یه دختر نوجوانه که نسبت به ظاهرش حس خوبی نداره و فکر می‌کنه زشته. ضمن این که بی‌قراره و نمی‌تونه با هم‌سالانش خوب ارتباط برقرار کنه. برادرای دوقلوش این‌طوری نیستن، ولی یه برادر کوچک‌تر به اسم چارلز والاس هم داره که مثل خودش عجیب و غریبه، فهم عمیقی از آدما و وقایع داره ولی برعکس مگ آروم و خویشتن‌داره. پدر و مادر مگ دانشمندن و پدرش مدتیه برای انجام ماموریتی از پیششون رفته. در این کتاب، بعد از وقوع اتفاقاتی، مگ همراه با چارلز و یه دوست دیگش به سفری برای نجات پدرشون میرن.
داستان جالبی بود و تخیل زیبایی داشت :) 
ولی سرعت اتفاقات یه‌کم تند بود و به نظرم جا داشت توضیحات بیشتری داده می‌شد. حس می‌کنم برای دوران خودش نوآوری خوب و زیادی داشت؛ اما امروزه در اکثر تم‌های کتاب، مثل سفر در زمان یا کنترل ذهن، کتابای خیلی جذاب‌تر دیگه هم داریم. اما فکر می‌کنم هنوزم فانتزی جالبی برای کودکان و نوجوانان باشه.
برام جالب بود که در این کتاب اعتقاد به خدا هم وجود داشت و حتی یه جاهایی حرف از عیسی مسیح هم زده می‌شد :) چون یادمه وقتی بچه بودم، از کتابای نویسندگان ایرانی خیلی خوشم نمیومد و حجم عقاید تو ذوقم می‌زد (شاید انتخابای نادرستی داشتم) و تو کتابای خارجی هم همیشه به این فکر می‌کردم که چرا خدا و فکر به معنای زندگی و فراتر از روزمره و اینا در کتاب جایی نداره؟ (حالا در حد تصورات بچگی خودم قطعاً 😂) ولی تو این کتاب خیلی به اندازه و در حد یک بچه‌ی معمولی به این موضوعات هم پرداخته شده بود.
        

          داستانش پیچیده و واسه من خسته کننده بود)))
        

          یک خورده گیج کننده بود ولی باز هم قشنگ بود