کتاب را همزمان با کتاب <a href='https://www.goodreads.com/book/show/42850740'>ترک آسان سیگار: به روش آلن کار</a> و در دوره‌ی ترک سیگار خواندم.
این توضیحات را دادم تا خواننده‌ی این سطرها تا حدودی در جریان وضعیت روانم هنگام مطالعه‌ی اثر باشد.

کتاب برای من بسیار تاثیرگذار بود. بسیار دوستش داشتم. از شخصیتی مثل والتر، که تداعی‌کننده‌ی همان عموی پیر مادرمان است که ۸۰ سال روزی دو پاکت سیگار کشیده است و به نظر سالم و سرحال است! تا نحوه‌ی روایت داستان که به نظرم کاملا بدیع و خاص بود. همه و همه برای من لذت‌بخش و دوست‌داشتنی بودند.

هر فصل از کتاب، که با عنوان «روز» مشخص شده است نشان‌دهنده‌ی آن روزی است که کاراکتر اصلی داستان، گرگوری تصمیم به ترک سیگار گرفته است، دیگر سیگار نمی‌کشد و به جای آن هر زمان که دلش سیگار می‌خواهد دست به قلم می‌برد و می‌نویسد. در هر کدام از این فصل‌ها چند قطعه داستان، در زمان‌ها و مکان‌های مختلف، روایت می‌شود و در طول کتاب پیش می‌رود. به این معنی که در هر فصل شما هم شاهد گرگوری سیگاری خواهید بود و هم شاهد گرگوری ترک‌کرده و هم گرگوری جوان در پاریس و ... .

این شیوه‌ی روایت مرا به یاد فیلم Memento از کریستوفر نولان انداخت.
        

          ترجمۀ روانی نداشت. جمله‌ بندی‌ها می‌توانست روان‌تر باشد. جاهایی از کتاب دوست داشتم پاشم بروم سیگار بکشم😁. کتاب در هر فصل با زاویه دید من راوی سه زمان مختلف از زندگی یک شخص را روایت می‌کند که با هم پیوند می‌خورند و داستان را قطره چکانی جلو می‌برند. تعداد فصل‌ها مثل نام کتاب بازی با عدد بیست، تعداد نخ‌های داخل پاکت سیگار هست. قسمت‌های سانسور شده با علامت آکولاد مشخص شده بود.