هوای ییلاق رو به سردی نهاد. سفر پاییزی ایل فرا رسید ...🍂
«پاییزش نیز جز بهاری نجیب و رنگ‌پریده نیست.»

«اگر قره قاج نبود» برش‌هایی از خاطرات آقای بهمن بیگی است؛ شامل داستانک‌هایی از زندگی خودشان و ایل.
عنوان کتاب، نام یکی از آن‌هاست؛ داستانکی از زندگی در واشنگتن و گشت‌وگذار در اروپا تا شارش سیل‌آسای رودخانه قره قاج ... ✧⁠*⁠

〰️مرحوم بهمن‌بیگی از وضعیت فکری خودش و گرایش‌های ایل در جنگ جهانی دوم و پیگیری نبردهای هیتلر می‌گوید.
«یخبندان روسیه با پیشوای آلمان همان کرد که صد و چند سال پیش از او با امپراتور فرانسه کرده بود. درس تاریخ درس بزرگی است. شاگردان این درس باید خیلی هوشیار باشند. پیشوای آلمان درس تاریخش را خوب نخوانده بود.»

〰️از تبعید برخی عشایر قشقایی به تهران، از فقر و از تلاش‌ها می‌گوید.
«همه‌شان دستگیر و اسیر و با زن‌ها و بچه‌های خود به تهران تبعید شدند. من یکی از این بچه‌ها بودم.»

〰️از درگیری‌های پیوسته رضا شاه و بعداً پسرش با عشایر قشقایی و قبایل لر کهگیلویه و بویراحمد می‌گوید.
«نظام قدرت طلب پهلوی نمی‌توانست با جماعات مسلح و متحرکی که غرور قبیله‌ای و توان طغیان داشتند سازگار باشد. راه و رسم زندگی عشایری با برنامه‌های مرکزیت خواه دولت ناهماهنگ بود. 
حکومت نظامی، برای آسودگی خیال، می‌خواست که ایل را از حرکت باز دارد و ایل، برای کسب معشیت، چاره‌ای جز حرکت نداشت.»

〰️از حاکم نظامی می‌گوید که می‌خواهد توله سگ‌های شکاری‌اش زبان فهم شوند پس دستور داده با شیر مادران قشقایی تغذیه شوند.
(نادر هم در آتش بدون دود بر چنین مسئله‌ای اشاره می‌کند. اینجا براساس واقعیت است و البته ایل نگذاشته چنین اتفاقی رخ دهد.)

〰️و از مدرسه‌ها، از آموزش و از دانش‌آموزان و معلمان مشتاق می‌گوید ...🪽📖

عکس‌ها:
آقای حسن مقیمی عکس‌های زیادی را از عشایر ثبت کرده‌اند؛ این دو عکس هم از همان‌ عکس‌های دل‌نواز و دوست‌داشتنی است.
آیدی اینستاگرام آقای مقیمی
h.moghimi.soc

سی مرداد ۱۴۰۴/ بیست و دومین یادداشت تابستان