شارل سُورِل رمان رئالیستی و انتقادی را پایه ریزی می کند. و تصویری از خلقیات بخشی از جامعه ی عصر خود را به دست می دهد. قهرمانان رمان او افرادی فرومایه اند یا از اشراف بدنام. رئالیسم او جنبه ی کمیک دارد و به نمایشنامه های کمدی می ماند، و زبان مردم و زبان ادیبانه را در کنار همدیگر برای بیان مقصود به کار می گیرد.

((همان طور که جسم آدمی هنوز اسرار ناشناخته ای دارد، ما با همه ی زوایای روح بشر هنوز آشنا نیستیم، و همه ی ابعاد اندیشه و احساس انسان برای ما آشکار نیست.)) پی یر کارله دوشاملَن دو ماریوو

داستان های راهزنانِ ((در حاشیه ی مرداب))، از چنان شور و جوششی برخوردارند، که بیش از هزار سال منبع الهام راویان و داستان سرایان و نمایشنامه نویسان و فیلم سازان و آفرینندگان اُپرا بوده اند.

بعضی از منتقدان ادبی از نظر شرح و تفصیل و نقل خاطرات، و نوع ارتباط آدم های رمان با همدیگر بین ((رمان از دست رفته)) رمان معروف مارسل پروست، و سرگذشت ژن جی شباهت ها و قرابت هایی یافته اند.