به تظرم خیلی ساده نوشته شده بود. جاهایی هم که بعد معنوی قضیه پرداخته شده بود خیلی سطحی و شعاری بود
        

          🖋️در عمود ۱۴۰۰، قدم‌ها روایت می‌شوند و اشک‌ها کلمات را خیس می‌کنند. این کتاب، سفرنامه نیست؛ دل‌نوشته‌ای‌ست بر جاده‌ای که خاکش نور دارد و نفسش نذر. علی‌اکبر والایی، از مسیر می‌گوید، نه فقط راه؛ از دلدادگی، نه فقط رفتن. عمود به عمود، دل را می‌برد تا آخرین ایستگاه عشق.
        

          اربعین امسال رو با خوندن این کتاب و مرور خاطرات گذروندم 
همسفر اربعین میشوید با نویسنده