🖋️در عمود ۱۴۰۰، قدمها روایت میشوند و اشکها کلمات را خیس میکنند. این کتاب، سفرنامه نیست؛ دلنوشتهایست بر جادهای که خاکش نور دارد و نفسش نذر. علیاکبر والایی، از مسیر میگوید، نه فقط راه؛ از دلدادگی، نه فقط رفتن. عمود به عمود، دل را میبرد تا آخرین ایستگاه عشق.
