خیلی قشنگ بود. اوایل داستان آروم پیش می‌رفت و زندگی پسری تو روستا رو برای مخاطب تعریف می‌کرد، و ارتباطی که با بقیه‌ی اهالی روستا داشت و اتفاقاتی که براشون می‌افتاد. اما هرچقدر داستان جلو می‌رفت هیجانش بیشتر می‌شد و اواخر داستان خیلی دوست‌داشتنی‌تر و پرکشش بود. فضاسازی خیلی خوبی هم داشت و مخاطب رو با خودش همراه می‌کرد.
        

          بایرامی عزیز.. با متن‌های ساده اما گیرا.. اونقدر توصیفات و فضاسازی کتاب خوب بود که تا چند روز دم غروب حس میکردم باید گوسفندامو برگردونم روستا
        

          این کتاب رو شاید ۸سال پیش، وقتی ۱۱ ساله بودم خریدم. یادم نمیاد بیشتر از ۵۰ صعحه پیش رفته باشم. از بس که اون موقع فکر می‌کردم کسالت‌باره. نیست که یواشکی هم خریده بودم، احتمالاً هی به خودم سرکوفت می‌زدم که چرا پول تو جیبی‌م رو خرجِ کتابی کردم که اصلا رغبتم به خوندنش نیست.
گذشت تا همین چند روز پیش که بازش کردم و خدایا! چ‌قدر روون و قشنگ!:)) عجب داستانِ جمع و جوری! چه توصیفای دقیقی!:) 
بعدممم!!! آایِ بایرامی _با لحنِ "آایِ فیلیمبردار" در آهنگِ "سنی‌دیلر"_ ارادات!:) من که نمی‌دونستم شما همونی هستین که لم‌یزرع‌ش رو خوندم!:) اگه میدونستم و یادم بود، از همون چندسال پیش، سایه‌ملخ رو هم قورت می‌دادم😁

+کتاب‌ها رو با خوندنِ نا‌بهنگام، تلف نکنیم:))
        

          رمانی زیبا در مورد شروع جنگ ایران و عراق اما با تمی متفاوت
داستان در یک روستای مرزی میگذرد و ما با تصویرسازی های فوق العاده نویسنده خیلی خوب فضای روستا را درک می‌کنیم
شخصیت اصلی داستان به همراه پسر عمویش در جستجوی گوسفندان گمشده، متوجه عبور نیروهای عراقی از مرز می‌شوند و...