قطعا رمان چند گام جلوتر از این نمایشنامه ست اما خوندن نسخه نمایشی این اثر عظیم هم جذابیت های خاص خودشو داره...
به علاوه پایانی جالب هم بر این کتاب نوشته بولگاکوف که در اثر خود گوگول وجود نداره. 
اولین اثر اقتباسی ای بود که از بولگاکوف خوندم و باید بگم تونسته بود تا حدودی روح اثر اصلی رو حفظ کنه.
        

          افسوس و صد افسوس که اثر اصلی رو نخوندم 🥲
به نظرم وقتی با اثری اقتباسی از بولگاکف روبرو هستیم قلم خودش خیلی قابل مشاهده نیست و اثر اقتباس شده تفاوت خیلی زیادی با اثر اصلی نداره.
نکته جالب توجه در این اثر علاقه و شیفتگی افراد شهرستان به چیچیکوف که از شهر اومده هست و شهری بودن و وکیل بودن گویی برای اون احترام و مقام میاره و چیچیکوف که ادبیات گفتاری خواص تری نسبت به بقیه داره به این باور مردم تن می‌ده.
نمایشنامه خیلی قابل اجرا نیست مثل چند اثر دیگه اقتباسی بولگاکف.نمایشنامه‌ی نفوس مرده از صحنه‌های زیادی برخورداره که با توجه به حجیم بودن رمان منطقی هست صحنه‌های زیاد به همراه اکسسوری متفاوت می‌تونه دلیل مناسبی برای اجرایی نبودن این اثر باشه. 
در ابتدا ما وکیل رو فردی کلاهبردار می‌دونیم اما رفته رفته دورو بودن افراد شهر، شایعه پراکنی، خرافات، باورهای غلط و سودجو بودن انسان‌ها رو هم می‌بینیم.