ممنون از هدی :)
        

          داستان جالبی بود و شباهت پیرمرد به آدم‌برفی،  دست‌مایه‌ی خوبی شده بود تا قصه حولش ساخته شود. تعداد زیاد بچه‌ها و فضای داستان که هم در متن و هم در تصاویر هماهنگ پیش می رفت، یادآور سال‌های دور بود و بی آن که اشاره‌ی مستقیمی به آن دوران شود، ستینگ جذابی در خدمت متن می ساخت.
وجود نتیجه‌گیری و آوردن ایده‌ی معنایی در پایان کتاب برای من و احتمالا بچه‌های این دوره و زمانه، کمی خارج عرف امروز است اما گمان نمی‌کنم دافعه ایجاد کند.
        

          سرت رفت و کلاهت موند
بابابرفی، بابابرفی!
دلت شد آب و آهت موند
بابابرفی، بابابرفی!
دو چشم ما به راهت موند
بابابرفی، بابابرفی!
        

          کودکی منو یاد آورم کرد کتاب کودک گاهی بعد سال ها خاطرس عطر چایی خونه مادر بزرگ با شیطنت ها کنج کاوی های دختر ۵ساله ای که دنبال حرف های کتابای میگرده که حتی سواد خوندن نداره باری
 سرت رفت و کلات موند
بابا برفی
  دلت شد آب و اهت موند 
بابا برفی بابا برفی
دو چشم ما به راهت موند 
بابا برفی بابا برفی 
🧊🧊🧊

        

          قصهٔ لطیفی بود. ارتباط عاطفیِ بچه‌ها با پدربزرگ و آدم‌برفی ماجرای جالبی رو رقم زده که مرحوم باغچه‌بان با ذوق و قریحه به نگارش درآورده.
        

          :(((
.
.


.
.



.
.


.
.


.
.


.
.


.
.


.
میخواستم بگم
.
.
.
میخواستم بگم امسال باهم آدم برفی درست نکردیم سی‌سی
خیلی چیزای دیگه ام میخواستم بگم 
ولی بجاش ... میذارم