فقط میتونم بگم : واوووو بی نظیر بود حداقل برای من . 
چقدر با شخصیت اصلی همزاد پنداری کردم و خدا میدونه چقدر به شطرنج علاقه مند شدم و  واقعا عالی . اینکه نویسنده انقدر زیبا شخصیت ها رو به هم مرتبط کرده و داستان رو به این اندازه خوب پیش برده فوق العاده است.  نوع نوشتار هم دقیقا مورد علاقه ی من بود .

        

          همه میگن کتاب های ایرانی  اصلا قشنگ نیستن ولی کامل در اشتباه هستن. حتما این کتابو بخونید تا بفهمید  ما ایرانی ها هم توان نوشتن کتاب های زیبا رو داریم.
این کتاب نشان دهنده این است که چقدر وقت مهم است.
نظراتونو حتما بهم بگید.
        

          ما نوجوون بودیم روزی که توی بم زلزله اومد. خدمات تلفن همراه این‌‌قدر پیشرفته نبود و اولین خبر رو بعد از ظهر، ده ساعت بعد زلزله، تو برنامه‌ی کودک، عمو پورنگ گفت که تو بم زلزله اونده و ما امیدواریم بچه‌ها بتونن برنامه مارو ببینن.
همون شب یا فرداش بود که ابعاد قضیه مشخص شد. بم آوار شده بود و آدم‌های زیادی زیر آوار مونده بودن...
این قصه هم درباره‌ی بمه، درباره نوجوانی و ماجراجویی.