قطعا بعد از چندبار خوندن این کتاب متوجه تغییراتی در کوچولوتون میشید و گاهی از اینکه خودش بعد از بازی با یک اسباب بازی یا وسیله خونه، اون رو سر جاش میگذاره شگفت زده میشید.تصویرگر کتاب اریک‌کارل به خوبی فضای اتاق یه نوپا رو به تصویر کشیده و کوچولو براحتی خودش رو جای ببر کوچولوی داستان میگذاره.
        

          گمانم باید هرروز بخوانیمش!😁
        

          کتاب خوبی هست و خوب مفهوم نظم و به بچه‌ها منتقل می‌کنه. در صورت مداومت در خواندن میتونه تاثیر‌گذار باشه ولی.... اینجا یک ولی بزرگ داریم... ولی به شرط اینکه یک فرزند بیشتر نداشته باشید. هر چی تعداد بچه بالاتر، تاثیرگذاری کتاب به صورت تصاعدی میاد پایین. چراااا؟ چون به محض اینکه بگید خبببب حالا وقت جمع و جور کردنه تنش شروع میشه. این میگه من نریختم، اون میگه من ریختم ولی تو هم بازی کردی، من آوردم ولی تو پات خورد اینا سی درجه از محل اصلیشون منحرف شدن پس تو باید جمع کنی، اون کمتر راه رفت و .......
همه اینها باعث میشه روح مادر دهه شصتی در وجودتون بیدار بشه و بیخیال والدگری آرام بشید و در آخر  شما یک اتاق درهم برهم دارید، سه تا بچه که با بغض خوابیدن و یک وجدان ناراحت؟ نه برای اینکه چرا سر بچه‌ها داد زدید، برای اینکه چرا در جوانی انقدر جسور نبودید تا سیگار کشیدن و شروع کنید تا در شب‌های سختی مثل این غیر از مواد قندی، تکیه‌گاه محکم‌تری هم داشته باشید. خلاصه که کتاب‌های کودک گاهی خیلی با واقعیت فاصله دارن.