در مورد پیامبر بی معجزه اولین جمله ای که به ذهنم می رسد سوژه بکر وجذاب آن است.خیلی خوب است  که نویسنده  ایده را شهید نکرده است.
وقتی کسی که توانایی،دانش و مهارت ورود به وادی تحولات سنگین درونی شخصیت را ندارد،نباید اصرا ر  کند رمان های ارزشی  بنویسد.
زود از اشتباه در بیاورمتان! منظورم آقای رکنی نیست چون ایشان دقیقا با مهارت و حرفه‌ای گری دست به سوژه خاص و سختی برده‌اند که جمع کردنش بسیار دشوار بود.آ ن چند جمله‌ی بالا را خطاب به کسانی گفتم که نه دین می شناسند و نه ادبیات و به شدت احساس وظیفه هم می کنند رمان ارزشی تولید کنند. 

پیامبر بی معجزه آنقدر کشش دارد که نمی شود رهایش کرد.نمی شود ادامه نداد.اصلا نمی شود درون گویی های شخصیت اصلی را فراموش کرد.یعنی  باید یک دفتر از بریده های ناب کتاب تهیه کرد.
تحول و تغییر ارتباط بنده با خداوند در کنار خطوط دیگر داستانی یک رمان استخوان ساز ساخته است. ما در کتاب با کنشی معجزه وار روبرو هستیم که با پرداخت  صحیح داستانی باور پذیر  شده است.
در چند صحنه،حدسِ ادامه داستان واقعا مشکل بود و این ویژگی را بسیار پسندیدم.
به طور کلی رمان  کم ایراد و حرفه ای است .
دقیقا این نقطه قوت در تصویر سازی در چند بخش از داستان حالم را به هم زد! چون نویسنده اینقدر خوب صحنه های مهوع و کثیف را تعریف کرد که انگار من آنجا بودم.امتیاز را به آن خاطر کم دادم.

کتاب مناسب بزرگسال 
ولی برای ۱۵_۱۸سال هم  قابل قبول است.(کمی خشن است.نوجوان نباید حساس باشد)
        

          اولین کتاب داستانی که صوتی خواندمش. با صوت وحید آقاپور در طاقچه‌. خیلی سختم بود و خیلی هم طول کشید گوش دادنش، چون دیربه‌دیر سراغش می‌آمدم. از آن کتاب‌ها بود که اگر چاپی‌اش هم دستم بود، دوست نداشتم تند تند بخوانم که تمام شود و ببینم تهش چه شد. از آنها که در لابلای سطرهایش درس زندگی‌ است. اگر روزی چاپی‌اش دستم برسد، خواهم خواندش. دلم می‌خواهد به چند طلبه جوان بدهم بخوانند و نظرشان را بگویند. خصوصا یکی که نقاط مشترک زیادی با طلبه داستان داشت.
خداقوت آقای رکنی! خداقوت آقای آقاپور!
ممنون که لذت یک کتاب خوب را به من چشاندید. و ممنون از استاد عزیزی که کتاب را معرفی و توصیه کردند.
        

          کتاب تلنگر خوبی بود، اصلا بحث شبهه و .. در آن مطرح نیست، یک بازگشت به درون خویش و واکاوی خود است،
انتظار داشتم انتهای داستان باز نباشد، و منتظر معجزه بودم، 
در کل برای یکبار خواندن مناسب است،
        

          کتاب پیامبر بی‌معجزه، داستان روحانی باکمالاتی است که باید برای برگزاری روضه به یکی از روستاها برود، اما در بین راه توسط آشوبگران ربوده می‌شود و این گرفتاری شروع اتفاقات پر افت و خیزی است.
پیامبر بی معجزه داستان بخشی از زندگی وحید است؛ سید روحانی و مبلغی که قرار است برای برگزاری یک مراسم روضه به روستایی برود. از همسرش می‌خواهد همراهش نیاید و پیش پدر و مادرش بماند اما زنش قبول نمی‌کند. در راه، اشرار به آن‌ها حمله می‌کنند و دستگیرشان می‌کنند. شخصی به نام قادر که سردسته دزدها است، می‌خواهد سید را نزد آسا ببرد. آسا سر دسته اشرار است. مردی که به تازگی پسرش حاتم را از دست داده است. آن هم به جرم قاچاق مواد مخدر. حالا آسا می‌خواهد انتقام پسرش را از سید بگیرد. 
فراز و نشیب‌های داستان ما را به درون ذهن و فکر وحید می‌برد. مردی که در نفس خودش هم محبوس شده است و مدام در ذهنش درگیر است. با نزاع‌ها و جدال‌هایی دائمی که برای پیروز شدن در آن به مجاهدتی خالصانه و دائم نیاز است. تلاشی بی وقفه و هر روزه که صادقانه باشد و هرگز قطع نشود. محمد علی رکنی به خوبی این تلاش و درگیری‌های ذهنی را نشان داده است و با توصیف‌های دقیق و نوینش، کتابی جذاب با داستانی متفاوت رقم زده است...