چرا روایت در حیات انسانی مهم است؟ اساساً روایت چه هست و چه نیست؟ ربط آن به نوشتن چیست؟ آیا روایت امری است صرفاً خیالی؟ تفکیک میان خیال و واقعیت چگونه ممکن است؟ و سرانجام آنکه روایت چگونه در ما می زید، باورهایمان را می سازد و در تعیین شکل و شیو? زندگی مان کارگر است؟اینها پرسش هایی است که نویسنده در این کتاب طرح کرده، آنها را مبنای انسجام کتاب و فصل بندی قرار داده و کوشیده است ضمن بررسی آنها برای هر یک پاسخی بیابد. در آغاز در تعریف روایت مؤلف تلاش کرده به تصویری دست یابد برآمده از توصیف؛ حاصل آنکه ذکر مثال ها، نقل متن و به ویژه لحن مبتنی بر گفتگوی نویسنده، خواننده را قادر به فهمی عینی از موضوع کتاب خواهد نمود که واجد فاصله ای چشمگیر با حد و رسم ها و تعریف های انتزاعی است.هدف نویسنده این بوده است که کسی که می خواهد در مورد روایت بداند و احتمالاً می نویسد یا دوست دارد بنویسد، چیزهای خوبی در مورد روایت بداند و علاوه بر یک تصویر عام، یک مشت سرنخ برای بیشتر خواندن و بیشتر دانستن هم گیرش بیاید. آمدن اصطلاح ها و پانویس ها اغلب، به قول معروف در اکل میته و برای دادن این سرنخ ها بوده است، نه به قصدی دیگر مثل تلاش برای ترساندن یا سرکوب مخاطب.وی در فصلی دیگر نشان داده است که ذهن چطور روایت می سازد و چطور می توان از دانسته ها در باب روایت به یک نظری? ذهن نوتر و مفیدتر دست یافت. تببین اهمیت انکارناپذیر و بنیادی روایت در حیات انسانی موضوع دو فصل میانی کتاب است؛ چطور روایت هویت فردی و هویت جمعی ما را می سازد. و درنهایت روایت چگونه به ما کمک می کند شیوه هایی برای زندگی و فکر خود بیابیم.نویسنده از اهمیت جسم یا بدن در روایت غافل نشده است و با اشاره به بیماری و آسیب جسمی، به منزل? یکی از ناب ترین سرچشمه های رخ دادن واقعه های غیر منتظره، در فصلی دیگر در روایت پزشکی پرداخته است. سرانجام در پایان نویسنده می کوشد به شما ایده بدهد که چگونه بیان روایی خودتان را بسازید.