خب، تصمیم گرفتم این کتاب رو هدیه بدم چون قطعا دلم نمی‌خواد تو کتاب‌خونه‌م نگهش دارم.
ابیات قشنگ سعدی رو جسته گریخته تو جاهای مختلف خونده بودم و اشتیاق داشتم غزل‌هاش رو بخونم، فکر کردم خوبه از این کتاب که منتخب ابیات سعدی هست شروع کنم، اما واقعیتش خیلی لذت نبردم از این‌ کار.
اول این‌که این کتاب واسه کسایی خوبه که تا حالا اصلا شعر یا بهتره بگم کتاب نخوندن و شاید خوندن غزل‌های سعدی به صورت کامل واسه من خیلی مناسب‌تر بود، دوم این‌که آیا این ایده به اندازه‌ی کافی جالب هست که این‌همه کاغذ به‌خاطرش مصرف شه؟
در مورد حروف‌چینی و ویرایش افتضاح این کتاب هم چیزی نگم بهتره.
        

          در این که قشنگ بود، که شکّی نیست :دی
و من هم دوستش داشتم. بعضی آش عاااالی بودن.
ولی هیچ کدومشون رو نخواهم نوشت. چون وااقعا زیاد بودن مورد علاقه ها. و گفتم خب اگه میخوام این همه رو بنویسم که بعداً بخونم، خب دوباره خود کتاب رو میخونم :-”
خب به هر حال اگه دقت کنید، همشهری شاعریم :-”” (میدونم، میدونم! گیرم همشهری تو بود فاضل :)))) )
ممنون از لیلی!