این کتاب را نوجوانان بخوانند!

مدتی بود که به عنوان کسی که در نوجوانی به کتاب‌های خانم شکوریان و قلم ایشان علاقه‌مند بودم دیگر کتابی از ایشان نخواندم. دست تقدیر آخرین کتابی که از ایشان چاپ شد و به بازار آمد را به دستم رساند و حال که آن را تا آخر خواندم اکنون میفهمم که چرا خواندن قلم ایشان در دوران نوجوانی آنقدر می‌چسبید. راستش را بخواهید مانعی ندارد که رنج های سنی دیگر هم این کتاب را بخوانند اگر که به دلشان می‌نشیند اما خواندن این کتاب علاوه بر مباحثی که در متن به آن اشاره کرده بود یک تلنگر دیگر هم به من زد: "وقتی بزرگ می‌شوی باید کتاب هایت هم بزرگ شوند" 

در این کتاب شما قرار است با دختری ۱۹ ساله به نام فرشته و دایی جانش همراه بشوید؛ دایی‌ای که فرشته‌ی نجات است برای فرشته‌اش، نجات از منجلاب جنبش ز.ز.آ 
شما قرار است در دل داستان شبهه ها بشنوید و جواب شبهه ها ببینید 
شما قرار است تصویری از تقبیح و تقدیس زن را درکنار هم نظاره گر باشید
و در نهایت باید گفت برای کسانی که در این امر دغدغه و سوال دارند خواندن این کتاب می‌ارزد.
        

          کتاب "بگذارید خودم باشم" رو تموم کردم. خب باید بگم اصلا توقع نداشتم ازش خوشم بیاد فکر می‌کردم کتابی باشه که پر از شعار و کلیشه‌ست. ولی در کمال تعجب برام خیلی کتاب شیرین و لذت‌بخشی بود. واقعا اعتقاداتی که داشتم رو بیان کرد. داستان دختری بود که درگیر ماجرای ز.ز.آ شده بود و کل روح و روانش بهم ریخته بود به خاطر پسری که.... واقعا داستان جالب و تامل برانگیزی داشت. کاش کسایی که تو این ماجرا بودن یکم با خودشون فکر میکردن و منطقی فکر می‌کردن همه چی حل بود واقعا. (اینجا زیاد نمیتونم بحث رو باز کنم) فقط از ۵ ستاره بهش ۴ ستاره میدم. نیم ستاره اول که کم کردم برای این بود که بنظرم داییِ فرشته زیادی بی نقص و خوب بود. شاید همچین شخصی باشه لااقل من که ندیدم ولی برام شخصیت دوست‌داشتنی‌ای بود و دوست داشتم همچین داییِ پایه و باحالی داشته باشم. نیم ستاره بعدی برای اینکه از واژه‌ی 'و اِلا' زیادی استفاده شده بود بنظرم میشد از تکرار این کلمه جلوگیری کرد و یک جایگزین مناسب انتخاب میکردن. بنظرم خانم شکوریان‌فرد قلم خیلی زیبا و روون و خوبی دارن و خیلی لذت بردم از خوندن کتابشون. فقط نتونستم تصوری از قیافه‌ی شخصیت‌ها داشته باشم و خودم برای خودم صورتشون رو ترسیم کرده بودم. کاش یکم نویسنده به این مسئله پرداخته بود. فقط با یک جمله‌ که تو کتاب ذکر شده بود و در مورد مزخرف بودن رمان‌های تخیلی گفته بود خیلی مخالفم. منظورش رو گرفتم چیشد ولی نویسنده بد بیان کرده بود. زمانی که این جمله رو فرشته به زبون آورده بود میخواست بگه الان تو شرایطی که هستم رمان تخیلی بدردم نمیخوره که خب بازم باهاش مخالفم. شاید پایان کلیشه‌ای داشت چون تهش همه چی به خوبی و خوشی و جشن و ازدواج تموم شد که کلیشه‌ی اکثر سریال‌های ایرانیه ولی خب پایانش رو دوست داشتم. در کل کتاب قشنگ و پرمفهومی بود و پیشنهاد میکنم حتما مطالعش کنید.✨