شاهنامه‌ی فردوسی، کلیات سعدی، دیوان حافظ، دیوان شمس، مثنوی معنوی، اخلاق ناصری، مقالات شمس، التفهیم، آثارالباقیه...
   فهرست کتاب‌های کهن ادبیات پارسی، در موضوع‌های گوناگون و خواه به نظم و خواه به نثر، بسیار بیش از این‌ها ادامه دارند. کتاب‌هایی که نفس حقیقی هویت ایرانی را به ما می‌آموزند؛ ولی هرکدام از ما چند تا از این کتاب‌ها را خوانده‌ایم؟
   اگر بخواهیم منصف باشیم، شماری از ما که "تلاش کرده‌اند" ادبیات کهن پارسی را مطالعه کنند اصلاً کم نیستند؛ آنچه کم است، شمار آن‌هایی است که موفق شده‌ا‌ند. یکی از اصلی‌ترین بهانه یا دلیل‌هایمان هم این است که این نوشته‌ها هرکدام درهم‌تنیده با دشواری ویژه‌ی خود هستند. یکی مفاهیم عرفانی دشواری را دربرمی‌گیرد و دیگری واژگان و کنایه‌ها و دستور کهن فراوان دارد.
  اینجاست که پژوهشگران ادبیات به کمک ما می‌آیند.
  تصحیح انتقادی و شرح یکایک ابیات مهری بهفر، همه‌ی آن‌چیزی است که ادعا می‌کند و بیشتر. در این مجموعه تک‌تک ابیات از نظر گذرانده شده و برای خواننده‌ی امروزی گرد آورده شده‌اند. واژگان ناآشنای هربیت همراه ریشه‌شناسی‌شان، کنایه‌ها و استعاره‌ها، استناد به منابع مهم اساطیری و تاریخی برای شناساندن رسوم و افراد و رخداد‌ها، اطلاعات کلی‌ای هستند که برای تک تک ابیات شاهنامه در این مجموعه گردآوری شده‌اند.
   ارزش این کتاب برای من در واژه‌ها گنجانده نمی‌شود و تا ابد مدیون بزرگانی همچون مهری بهفر هستم که با همچین کتب نفیسی به کسانی چون من کمک می‌کنند تا بتوانیم شاهنامه را بخوانیم و از آن بیاموزیم.

   در دفتر یکم، بخش‌های زیر از شاهنامه بررسی شده‌اند:
دیباچه 
پادشاهی کیومرث سی سال بود
پادشاهی هوشنگ چهل سال بود
پادشاهی تهمورث سی سال بود
پادشاهی جمشید هفت‌صد سال بود
پادشاهی ضحاک تازی هزار سال کم یک روز بود
پادشاهی فریدون  پانصد سال بود

   در آخر برای همه‌ی عزیزانی که دوست دارند شاهنامه بخوانند یا مطالعه‌ی فراتری از آن داشته باشند و این کتاب را برمی‌گزینند، اما شاید زمان انجام این کار را نداشته باشند پیشنهادی دارم. با هرچه می‌توانید آغاز کنید؛ یک یا پنج بیت اهمیتی ندارد. با یک یا پنج بیت در روز آغاز کنید و روزی به خود خواهید آمد و می‌بینید شاهنامه را تمام کرده‌اید، کاری که شاید هرگز گمان نمی‌کردید فرصت کنید انجام دهید:)
        

          جهانا سراسر فسوسی و باد
به تو نیست مرد خردمند شاد

ویژگی مهم این کتاب، معنی ابیات، ریشه‌شناسی کلمات، ذکر حاشیه‌های تحقیقی -تاریخی و البته گزینش دقیق ابیات شاهنامه است.
        

          اولین سوال این است که این تصحیح به‌دردبخور هست یا نه؟ از میان تصحیح‌ها نسخۀ خالقی مطلق بسیار مهم و ارزشمند است چون واقعاً خودش را صرف تصحیح کرد و تقریباً شاهنامه برای خود من هم‌ارز با خالقی مطلق است اما چرا به جای آن نسخه، نسخۀ بهفر را خریدم. از جهت تصحیح بهفر هم بسیار دقیق عمل کرده و از تصحیح‌های غیرعلمی دوری کرده اما ارزش کار او و ارزش این کتاب به دلیل دیگری است. 
همین اول بگویم که این یکی از بهترین نسخه‌هایی است که از آثار کلاسیک دارم به این معنی که واقعاً برای خواننده تهیه شده و تو را تقریباً بی‌نیاز از کتاب و تفسیرهای دیگر می‌کند. یعنی وقت خواندن در خودت نمی‌پیچی و سعی شده از «خواندن» شاهنامه هم لذت ببری و ارزش کار بهفر در همین است. او کتاب را نوشته تا وقتی بیت به بیت شاهنامه را می‌خوانیم لذت ببریم و درک کنیم. ساده‌ترین بخش آن ترجمۀ لغت به لغت است که اتفاقاً بسیار به کار می‌آید چون حتی لغات ساده (مثلاً رنج) در شاهنامه معنایی متفاوت از امروز دارد. البته بسنده به این نکرده و ریشۀ برخی لغات را هم درآورده و مهم‌تر اینکه ریشۀ اسم‌ها را هم درآورده. به طور مثال وقتی به داستان جمشید می‌رسید می‌فهمیم که چه تفاوت‌هایی با اسطورۀ جمشید در شاهنامه هست و کدام بخش‌ها در شاهنامه نیامده. و این قصه‌ها و گفتن از تفاوت‌ها باعث می‌شود درک بهتری نسبت به خود شاهنامه داشته باشیم. 
همۀ این‌ حساسیت‌ها باعث شده در وقتی شاهنامه را در درست می‌گیریم صرفاً از روی بیت‌ها نگذریم و هر بیت را بفهمیم و درک بهتری نسبت به شاهنامه داشته باشیم. مهم‌ترین نکته این است که چینش و صفحه‌آرایی به شکلی است که بعد از چند صفحه خواندن دقیقاً می‌فهمیم چی به چیه واصطلاحاً راه دستمان می‌شود. 
بخش اول کتاب از آغاز کتاب تا پایان پادشاهی فریدون است که بخش‌های مهم آن داستان جمشید و ضحاک است. 
نسخۀ بهفر باعث می‌شود تا شاهنامه «خوانده» شود.
        

          هیچ باور نمی‌آید کسی از این زمانه ، سر صبر و حوصله، کاری چنان پخته و سخته روانه‌ی بازار کند. دست مریزاد خانم بهفر! دست مریزاد!