دوست دارم چشمم رو روی کاراکترای مسخره و شخصیت‌های بدترش و مسخره‌بازیا و قسمت‌های غیرتی و مردسالارانه و روی مخم ببندم ولی اجازه بدین اعتراف کنم پلاتش رو همچنان بعد این ۱۳ سال دوست دارم و کل این سه ستاره برای اینه که داستانش هنوز بعد ۱۳ سال  و الان توی شرایطی که نیاز به آرامش روانی داشتم توی ذهنم مونده و دلم میخواست دوباره بخونمش تا حس و حال اون روزایی که توی انجمن نودهشتیا بودم و میرفتم دبیرستان و کلا اون دوران قشنگم برام یادآوری شه تا کمتر استرس داشته باشم
 و آره امیراحسان خیلی شخصیت رو اعصابیه و همون موقعم ازش حالم به هم میخورد
بهار دختره‌ی جیغ جیغو و رو مخ و دمدمی مزاجه که تکلیفش با خودش مشخص نیست
شاهین نسخه‌ی قدیمی کراش‌هاییه که همچنان روی کاراکترای رمانای جدیدتر میزنم و به جز چندجایی که به بیراهه بردش نویسنده دوستش دارم و آرش... هرچند حضور زیادی نداشت ولی کی می‌تونه از یه پرشین‌کت بامزه بگذره و دوستش نداشته باشه؟
اما آخر رمان رو همچنان ندوست