کتاب‌هایی که مجموعه داستان از نویسنده‌های مختلف هستند می‌توانند این خطر را داشته باشند که اگر از داستان نویسنده خوش‌مان نیاید کلاً آن نویسنده را بی‌خیال شویم و دنبال بقیۀ آثارش نرویم. کلاً شیوۀ بهتر چنین است که اگر از نویسنده‌ای خوش‌مان نیامد لااقل یک کتاب دیگر هم ازش بخوانیم. اما از طرفی کتاب‌هایی شبیه این یک ویژگی مثبت دارند و این است که با نویسنده‌هایی آشنا می‌شویم که قبلاً حتی اسم‌شان را هم نشنیده بودیم و این ویژگی خیلی مهمی است چون معمولاً ما دنبال ترجمۀ آثاری می‌رویم که خیال‌مان راحت‌تر باشد. 
کتاب داستان‌های بسیار متفاوتی دارد و برخی‌شان خیلی راحت می‌توانستند بخشی از یک داستان بزرگ‌تر باشند. تنوع دارند و واقعاً می‌توانند برای کسی که به نویسندگی هم علاقه دارد مناسب باشند که چطور می‌شود فضا و شخصیت را در یک فضای کوچک (داستان کوتاه) درست کرد. چیزی که برای من جالب بود به جز تنوع، باحال‌ بودن و اینکه از زاویه‌ای خاص به برخی داستان‌ها نگاه می‌کرد. یعنی قبلاً این طوری ندیده بودم و حتماً بخشی از دلیلش این است که من خیلی کم فانتزی خواندم. نهایتاً یک تجربۀ دلچسب بود که با خودم می‌گفتم ای کاش از هر کدام‌شان داستان‌های بیشتری برای خواندن در فارسی بود. «انتخاب پریان» برخلاف دیگر آثار مجموعه‌ای فقط دنبال مشهورها نرفته و بلکه واقعاً از لابه‌لای قصه‌ها داستان و نویسنده‌هایی را کشف کرده و این خیلی ارزشش را برای خود من بیشتر می‌کند. تنها مشکلم همیشه و همیشه با قلم (فونت) پریان است که ظاهراً در نسخه‌های جدیدتر بهتر شده است. هنوز نمی‌دانم.
        

          داستان های کوتاه علمی تخیلی گاهی حتی فانتزی 
به نظرم بهترین میون همه ی اونها نیز همین عنوان کتاب  مردی بر مه پل زد بود انسجام بیشتر و بهتری داشت 
این اقدام پریان خیلی پسندیده است جمع و آوری و ترجمه این داستانها سهم و اقدام بزرگی در عرصه ژانر می کند.