ولایت پذیری، اخلاص و عزم شهید محسن وزوایی مثال زدنی است. 
اینکه خلوصت آنقدر زیاد باشد که بقیه را هم خالص کند بیشتر شبیه کار خورشید است که هم روشن است و هم روشن کننده. 
از محتوای کتاب فهمیدم دو دسته دانشجو لانه جاسوسی را تسخیر کردند. هردو دسته به قصد مبارزه با امپریالیسم جهانی این کار راکردند. 
دسته اول دانشجویان پیرو خط امام که تابع ولی فقیه بودند و اغلبشان بعدهادر جنگ شهید شدند. 
دسته دوم دانشجویان مجاهد خلق با عقاید التقاطی بودند که بعدها باز خودشان دو دسته شدند. 
عده ای از سازمان گسستند و بعدها حتی در مناصب حکومتی ایران جایگاه گرفتند و همین عده سال‌ها بعد تسخیر لانه جاسوسی را زیر سوال بردند. عده ای هم زیر نظر سازمان مجاهدین باقی ماندند و منافقین را تشکیل دادند که عملیات‌های ترور را انجام می‌دادند یا در عراق به صدام کمک می کردند. 
        

          روایتی جذاب خواندیم از زندگیِ سرشار از تلاش یک نابغه‌ی تحصیلی و جنگی، و یک انسان به غایت با ایمان
        

          محسن....
حاج احمد... 
بازی دراز.....
قله های اراده و عظمت و تعالی در جوانی.... 


        

          سبک نگارش کتاب، سکانس سکانس است. راوی سکانس ها معلوم نیستند و کم کم با خواندن چند خط از روایت معلوم میشود که راوی مثلا پرستار است یا همرزمش یا اسیر عراقی یا پدرش یا ... . من این سبک را خیلی نپسندیدم. این طور باید بنشینی و کم کم قراین کتاب را کنار هم بگذاری تا کمی بفهمی که آیا قله بازی دراز را 6 نفره فتح کرده اند یا نه؟! البته شاید برای شروع خواندن زندگی این شهید بزرگوار، این نوع کتاب مناسب نباشد و در اواسط کار این کتاب خوب باشد. چون جزو کتابهای ایستگاه مطالعه است که یک نفر یک روایت از آن را برای چند دقیقه هم که شده بخواند، شاید ایده ی بدی نباشد و احتمالا ایده ی خوبی است. نگارش اما نگارش قوی است. خوب است.
اما زندگی شهید... مبهوت کننده است. اراده اش. عزمش.
        

          بهتر بود  رویداد ها به ترتیب وقوع نوشته میشد.
        

          خیلی این کتاب رو دوست دارم. سال قبل از کنکور خوندم و شیفه ی شخصیت شهید وزوایی شدم.
دانشجوی شیمی شریف و رتبه یک کنکور بود و از عوامل اصلی تسخیر لانه جاسوسی و بعد هم مترجم دانشجوهای پیرو خط امام.
بعد هم رفت جنگ و شجاعانه با تمام وجود جنگید. ماجراهاش با حاج احمد متوسلیان هم جالب بود.

«ققنوس فاتح» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/126089
        

          آه یادش به خیر دانشجو بودم اینو خوندم، چقدر دوست‌داشتنی بود شخصیت شهید وزوایی.