ازین داستان‌های ترسناکی که عمرا برای بچه‌ها بخونمش :)) نیل گیمن عزیزم. چرا آخه؟
و تصویرسازیش هم خیلی شلوغ و آزاردهنده بود. شایدم تقصیر چاپ فارسیش بود، با اون انتخاب فونت و شلوغ و شلوغ و شلوغ‌تر کردنش.
اما در هر صورت، اشاره به اینکه آدم دلش می‌خواد بابایی که همه‌ش سرش تو روزنامه‌ست و به تو توجه نمی‌کنه رو با دوتا ماهی عوض کنی، جالب و غمگین بود :))