آخرین مجلد از مجموعه کتاب های شرلوکِ ابراهیم رها.

 کمتر جنبه طنز داشت و بیشتر جدی بود. ابراهیم رها را من شخصیتی سیاسی نویس می دانم. شاید عبارت بهتر این باشد که بگویم دغدغه مند است. فکر می کند، جمع بندی می کند و نقدش را در قالب داستان ارائه می دهد. تا آن جایی که من از او خوانده ام. این کتاب البته رنگ طنز داشت ولی بیشتر از آن سیاسی بود و اجتماعی. نقد هایی که وارد می دید را به سعی کرده بود به زبان طنز ارائه بدهد! 

 حس می کنم خیلی سرسری کتاب جمع شده بود. یعنی پایان بندی اش خیلی چنگی به دل نزد. 
من چون به تیر طنز سمتش رفته بودم خیلی این جلد را نپسندیدم و به نظرم کلا این مجموعه چندان طنز قوی ای نداشت به نسبت دیگر کتب او ولی بد هم نبود و خواندنش خالی از لطف نیست.