نویسنده در این کتاب، تفکرات فلسفی «فریدریش ویلهلم نیچه» (1843 ـ 1900) را بررسی کرده است. در این کتاب دو محور اصلی فلسفة نیچه تعریف و تحلیل می شود. محور نخست مربوط به شکل های نشانه شناسی کلی پدیده هاست و محور دوم مربوط به قدرت است و اخلاق و آنتالوژی را شکل می دهد. همچنین در این کتاب در راستای تحلیل دو محور معرفی شده، آرای نیچه دربارة اصل کینه توزی و ویژگی های آن، نظریة انسان برتر و دوسویگی معنا و ارزش نیز آورده شده است.