هلال بن نافع می‌گوید: من در نزدیکی حسین ایستاده بودم که او جان می‌داد. سوگند به خدا که من در تمام مدت عمرم، هیچ کشته‌ای ندیدم که تمام پیکرش به خون آلوده باشد و چون حسین صورتش نیکو و چهره‌اش نورانی باشد. به خدا سوگند لمعات نور چهره او مرا از تفکر در کشتن او بازمی‌داشت.
        

          به نظرم توضیحات خود کتاب کفایت می‌کنه و مخاطب به خوبی می تونه بفهمه که با چی طرفه.
بسیار عالی ست.
نکته ی جالب اثر برای من این بود که حضرت علامه سید محمد حسیت طهرانی رحمه الله علیه درست ظهر عاشورا مقدمه ی کتاب رو در حرم رضوی نوشته
        

          مقدمه کتاب خودش بهترین معرفی هست برای محتواش. مجموعه‌ای از سخنان اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام. سخنان جوری انتخاب شدند که کوتاه باشند تا افراد بتوانند آنها را به راحتی حفظ کنند یا روی پارچه‌نوشته‌ها چاپ بشه. 
کتاب خیلی پاورقی داره. راستش دنبال کردن راوی‌ها و صحت روایت‌ها اصلا برای من جالب نبود.
        

          وقتی که متن کتاب همه‌ش صحبت‌های امام حسین(ع) جانم هست من کی باشم که بخوام ستاره ندم و  نقد بکنم..
اوایل باهاش ارتباط برقرار نمی کردم.
نمی فهمیدم چی نوشته شده؛اما هرچی  گذشت بیشتر باهاش کنار اومدم.
اول با سخنرانی ها و موعظه های امام شروع میشه.
بعد هم دعوت کوفیان و آخر کتاب می‌رسه به روضه مقتل..